împiedica

Румынский

Морфологические и синтаксические свойства

	Modul indicativ
	Prezent	Imperfect	Perfectul compus	Viitorul I
Eu	împiedic	împiedicam	am împiedicat	voi împiedica
Tu	împiedici	împiedicai	ai împiedicat	vei împiedica
El Ea	împiedică	împiedica	a împiedicat	va împiedica
Noi	împiedicăm	împiedicam	am împiedicat	vom împiedica
Voi Dumneavoastră	împiedicați	împiedicați	ați împiedicat	veți împiedica
Ei Ele	împiedică	împiedicau	au împiedicat	vor împiedica
	Conjunctiv, p. 3
	să împiedice
	Participiu
	împiedicat
	Gerunziu
	împiedicând

îm-pie-di-ca

Глагол, 1-е спряжение.

Приставка: îm-; корень: -piedic-; окончание: -a.

Произношение

• МФА: [ɨm.pje.diˈka]

Семантические свойства

Значение

1. мешать, препятствовать ◆ Zgomotul mă împiedică să lucrez. — Шум мешает мне работать.
2. возвр. спотыкаться ◆ Calul se împiedică în mers. — Лошадь спотыкается при ходьбе

Синонимы

1. jena, stingheri, stânjeni
2. poticni

Антонимы

1. ajuta

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: piedică, împiedicare прилагательные: împiedicat, împiedicător

Этимология

От латинского impedico "заковывать, заматывать" < pedica "кандалы, оковы" < лат. pes (род. п. pedis) «нога», далее из праиндоевр. *pod-/*ped-. .