αβγουλού

Греческий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	αβγουλού	αβγουλούδες
Род.	αβγουλούς	αβγουλούδων
Вин.	αβγουλού	αβγουλούδες
Зв.	αβγουλού	αβγουλούδες

αβ-γου-λού

Существительное, женский род, склонение Ο37 (тип склонения — αλεπού).

Корень: -αβγουλ-; окончание: -ού.

Семантические свойства

Значение

1. продавщица яиц ◆ Ήταν μια αβγουλού / σεμνή, συμμαζεμένη. Γιάννης Παπαϊωάννου, «Η Αβγουλού (Μαριγώ)»

Синонимы

1. —

Антонимы

1. по полу αβγουλάς

Гиперонимы

1. πωλήτρια

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: αβγό, αβγουλάς, αβγολέμονο, αβγίλα, αβγουλίλα, αβγουλιέρα, αβγοδάρτης, αβγοθήκη, αβγοκάσα, αβγοτάραχο, αβγοτέμπερα прилагательные: αβγουλάτος, αβγουλωτός, αβγοειδής, αβγουλομάτης глаголы: αβγοκόβω

Этимология

Происходит от αβγό + -ουλού.