Морфологические и синтаксические свойства
править
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
яҙыҡ
|
яҙыҡтар
|
| Прит.
|
яҙыҡтың
|
яҙыҡтарҙың
|
| Д.
|
яҙыҡҡа
|
яҙыҡтарға
|
| В.
|
яҙыҡты
|
яҙыҡтарҙы
|
| М.
|
яҙыҡта
|
яҙыҡтарҙа
|
| Исх.
|
яҙыҡтан
|
яҙыҡтарҙан
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
яҙығым
|
яҙығыбыҙ
|
| 2-е
|
яҙығың
|
яҙығығыҙ
|
| 3-е
|
яҙығы
|
яҙығы
|
|
я·ҙыҡ
Существительное.
корень: -яҙыҡ-
- грех, проступок, провинность, заблуждение, ошибка ◆ Һалып бирелгән ризыҡты ҡалдырырға ярамай, яҙыҡ була, хужаны ихтирам итмәү һанала. — Нельзя оставлять (недоеденной) поданную еду — это является грехом, считается неуважением к хозяину. «Рухы һәм тәне һау кешеләргә...», 15-04-2011 // «Киске Өфө»
- адъектив. грешный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Происходит от др.-тюрк. "jazuq, jazuγ" («грех, проступок»), от др.-тюрк. jaz- «ошибаться, совершить грех».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править
