җәфалаучы

Татарский

Латиница (Latinça)

cafalawçı

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	җәфалаучы	җәфалаучылар
Прит.	җәфалаучының	җәфалаучыларның
Д.	җәфалаучыга	җәфалаучыларга
В.	җәфалаучыны	җәфалаучыларны
М.	җәфалаучыда	җәфалаучыларда
Исх.	җәфалаучыдан	җәфалаучылардан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е җәфалаучым җәфалаучыбыз 2-е җәфалаучың җәфалаучыгыз 3-е җәфалаучысы җәфалаучысы

җә-фа-ла́у-чы

Существительное. Корень: -җәфа-; аффиксы: -ла-у-чы.

Семантические свойства

Значение

1. истязатель, мучитель

Родственные слова

Ближайшее родство