ҡош

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	ҡош	ҡоштар
Прит.	ҡоштоң	ҡоштарҙың
Д.	ҡошҡа	ҡоштарға
В.	ҡошто	ҡоштарҙы
М.	ҡошта	ҡоштарҙа
Исх.	ҡоштан	ҡоштарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е ҡошом ҡошобоҙ 2-е ҡошоң ҡошоғоҙ 3-е ҡошо ҡошо

ҡош

Существительное.

корень: -ҡош-

Произношение

• МФА: [qʷʊ̞ʂ]

Семантические свойства

Ҡош

Значение

1. птица ◆ Һайрар ҡоштар — певчие птицы. ◆ Ҡош кешеләй һөйләшкәс, Урал таңға ҡалған,ти. — Когда птица заговорила, как человек, Урал-батыр изумился. «Урал-батыр» ◆ Билдәле булыуынса, ташкүмер дәүерендә Ерҙә һөтимәрҙәр ҙә, ҡоштар ҙа булмаған; һаҙамыҡтарҙа ҡаҙаяҡ һәм ҡырҡбыуын ағастары үҫкән. — Как известно, в Каменноугольном периоде на Земле не было ни млекопитающих, ни птиц; в болотистых местах росли деревья (~гигантские) папоротники и хвощи. ◆ Сыйырсыҡ, турғай, сәпсек кеүек ваҡ ҡоштар баҡса ҡоротҡостарын бик әүҙем сүпләй. — Такие мелкие птицы, как скворец, воробей, трясогузка очень активно собирают садовых вредителей. ◆ Эңерҙә һәм төндә туҡланыусы бик һаҡ ҡош. — Очень осторожная птица, (которая) питается в сумерках и ночью.
2. адъектив. птичий ◆ ҡош ояһы — птичье гнездо ◆ ҡош киҙеүе — птичий грипп.

Антонимы

1. —
2. —

Гиперонимы

1. хайуан

Гипонимы

1. аҡҡош, бөркөт, былбыл, күгәрсен, ҡаҙ, ҡарсыға, ҡоҙғон, сыйырсыҡ, турғай, утҡойроҡ, һөҙһөт, өйрәк

Родственные слова

Ближайшее родство
уменьш.-ласк. формы: ҡошсоҡ пр. существительные: ҡошсо, ҡошсолоҡ

Этимология

От пратюркск. *Kuĺ, от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. quš, баш. ҡош, хакасск. хус, карач.-балкарск., кумыкск. къуш, киргизск., южн.-алтайск., тувинск. куш, каракалпак. қус, турецк., крымск.-тат. kuş, азерб. quş, казахск. құс, татар. кош, узбекск. qush и др.