үҙ

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.			мн. ч.
	я	ты	он, она	мы	вы	они
Им.	үҙем	үҙең	үҙе	үҙебеҙ	үҙегеҙ	үҙҙәре
Прит.	үҙемдең	үҙеңдең	үҙенең	үҙебеҙҙең	үҙегеҙҙең	үҙҙәренең
Д.	үҙемә	үҙеңә	үҙенә	үҙебеҙгә	үҙегеҙгә	үҙҙәренә
В.	үҙемде	үҙеңде	үҙен	үҙебеҙҙе	үҙегеҙҙе	үҙҙәрен
М.	үҙемдә	үҙеңдә	үҙендә	үҙебеҙҙә	үҙегеҙҙә	үҙҙәрендә
Исх.	үҙемдән	үҙеңдән	үҙенән	үҙебеҙҙән	үҙегеҙҙән	үҙҙәренән

үҙ

Местоимение, определительное.

Произношение

• МФА: [ʏð]

Семантические свойства

Значение

1. сам, сама, само; себя, себе, собой ◆ Үҙеңә үҙең ярҙам ит. — Помоги себе сам. ◆ Барыһына ла ул үҙе ғәйепле. — Он сам во всём виноват. ◆ Кешегә соҡор ҡаҙма — үҙең ауырһың. — Не копай яму для другого — сам упадёшь.
2. свой; собственный ◆ Үҙ йортоңдоң хужаһы булыу отошлораҡ. — Выгоднее быть владельцем собственного дома.
3. в сложн. сл. переводится компонентом само-: ◆ үҙаллы — самостоятельный ◆ үҙатама — самоназвание ◆ үҙаң — самосознание.

Гиперонимы

1. -

Гипонимы

1. -

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: үҙәк, үҙенсәлек, үҙаң, үҙатама прилагательные: үҙаллы

Этимология

Происходит от ??