Pogrzebień
Польский
правитьМорфологические и синтаксические свойства
правитьPogrzebień
Существительное. Имя собственное, топоним.
Произношение
править- МФА: [Pogrzebień]
Семантические свойства
правитьЗначение
править- Погребин ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы
правитьГиперонимы
правитьГипонимы
правитьРодственные слова
правитьБлижайшее родство | |
Этимология
править90. Pogrzebin, 1258 Pohrzebynia, 1264 Pogrebyna, Pogrzebyna, 1313 Pogrebina, 1358 Pogrebine, 1532 Pohrebin, 1679 Pogrzebien, po polsku Pogrzebinia, Pogrzebień, objaśniać wypada, ze względu na naturalne położenie owej miejscowości, jako imię złożone, i to z przyimka po, an, langs, entlang, i ze słowiańskiego imienia pospolitego greben, polsk. grzebień, stercząca, wystająca wyżyna, pecten, der hervorragende Teil, Kamm. Por. nazwy miejscowości: nowosłowieńsk. Greben, Grebenj, Grebinj, po niemiecku Griffen zwane, w Korątanach; chorwack. Greben, Grebenich, Grebenicha; serbsk. Greben; białorusk. Hrebenov, Hrebenne. Hrebenczi, Hrebenky; czesk. Hrzeben; polsk. Grzebień, Grzebieniska; nowogreck. Grebbena w Epirze, Grebenon w Acha i. Wszakże nazwa tej osady powstać też mogła z imienia osobowego, brzmiącego pewnie Pogrzebu, którego tematu również w starosłowiańskiej osnowie greb, czesk. hrzebu, hrzesti, hrzebiti, hrzbjeti, być pogrzebanym, pohrzbiti, pohrzeb; polsk. grześć, odgrześć, pogrześć, pogrzeb; połabsk. piigribst grjebin, szukać należy; por. polskie imiona pospolite pogrzebu, pogrzebacz, Schiirstock.
Библиография
править- Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny, (19 edycja), M. Arcta 1888–1905 r.
- Rozprawy, Tom 1‒3, Wydawnictwa Łódzkiego Towarzystwa Naukowego — Łódzkie Towarzystwo Naukowe 1812–1898 r.
Для улучшения этой статьи желательно:
|