Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: auctorā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
auctorō
|
auctoror
|
auctorem
|
auctorer
|
—
|
—
|
2 p.
|
auctoras
|
auctorāris
|
auctores
|
auctorēris
|
auctorā
|
auctorare
|
3 p.
|
auctorat
|
auctorātur
|
auctoret
|
auctorētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
auctorāmus
|
auctorāmur
|
auctorēmus
|
auctorēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
auctorātis
|
auctorāmini
|
auctorētis
|
auctorēmini
|
auctorāte
|
auctoramini
|
3 p.
|
auctorant
|
auctorantur
|
auctorent
|
auctorentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
auctorābam
|
auctorābar
|
auctorārem
|
auctorārer
|
2 p.
|
auctorābas
|
auctorabāris
|
auctorāres
|
auctorarēris
|
3 p.
|
auctorābat
|
auctorabātur
|
auctorāret
|
auctorarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
auctorabāmus
|
auctorabāmur
|
auctorarēmus
|
auctorarēmur
|
2 p.
|
auctorabātis
|
auctorabamini
|
auctorarētis
|
auctorarēmini
|
3 p.
|
auctorābant
|
auctorabantur
|
auctorarent
|
auctorarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
auctorābo
|
auctorabor
|
—
|
2 p.
|
auctorābis
|
auctoraberis
|
auctorāto
|
3 p.
|
auctorābit
|
auctorabitur
|
auctorāto
|
Plur.
|
1 p.
|
auctorabimus
|
auctorabimur
|
—
|
2 p.
|
auctorabitis
|
auctorabimini
|
auctoratōte
|
3 p.
|
auctorabuntur
|
auctoranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
auctorāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
auctorāri
|
Participium praesentis actīvi
|
auctorāns
|
Gerundium
|
auctorandī
|
Gerundivum
|
auctorandus, -a, -um
|
Основа перфекта: auctorāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
auctorāvī
|
auctorāverim
|
auctorāveram
|
auctorāvissem
|
auctorāverō
|
2 p.
|
auctorāvisti
|
auctorāveris
|
auctorāveras
|
auctorāvisses
|
auctorāveris
|
3 p.
|
auctorāvit
|
auctorāverit
|
auctorāverat
|
auctorāvisset
|
auctorāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
auctorāvimus
|
auctorāverimus
|
auctorāverāmus
|
auctorāvissēmus
|
auctorāverimus
|
2 p.
|
auctorāvistis
|
auctorāveritis
|
auctorāverātis
|
auctorāvissētis
|
auctorāveritis
|
3 p.
|
auctorāvērunt
|
auctorāverint
|
auctorāverant
|
auctorāvissent
|
auctorāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
auctorāvisse
|
Основа супина: auctorāt-
Participium perfecti passivi
|
auctorātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
auctorātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
auctorātum
|
Supinum II
|
auctorātū
|
auc-tō-rō
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства
править
- обязывать, нанимать;
- подготовлять, доставлять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править