Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: cucurrī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cucurriō
|
cucurrior
|
cucurriam
|
cucurriar
|
—
|
—
|
2 p.
|
cucurris
|
cucurrīris
|
cucurrias
|
cucurriāris
|
cucurrī
|
cucurrīre
|
3 p.
|
cucurrit
|
cucurrītur
|
cucurriat
|
cucurriātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
cucurrīmus
|
cucurrīmur
|
cucurriāmus
|
cucurriāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
cucurrītis
|
cucurrimini
|
cucurriātis
|
cucurriāmini
|
cucurrīte
|
cucurrimini
|
3 p.
|
cucurriunt
|
cucurriuntur
|
cucurriant
|
cucurriantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cucurriēbam
|
cucurriēbar
|
cucurrīrem
|
cucurrīrer
|
2 p.
|
cucurriēbas
|
cucurriebāris
|
cucurrīres
|
cucurrirēris
|
3 p.
|
cucurriēbat
|
cucurriebātur
|
cucurrīret
|
cucurrirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
cucurriebāmus
|
cucurriebāmur
|
cucurrirēmus
|
cucurrirēmur
|
2 p.
|
cucurriebātis
|
cucurriebamini
|
cucurrirētis
|
cucurrirēmini
|
3 p.
|
cucurriēbant
|
cucurriebantur
|
cucurrīrent
|
cucurrirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
cucurriam
|
cucurriar
|
—
|
2 p.
|
cucurries
|
cucurriēris
|
cucurrīto
|
3 p.
|
cucurriet
|
cucurriētur
|
cucurrīto
|
Plur.
|
1 p.
|
cucurriēmus
|
cucurriēmur
|
—
|
2 p.
|
cucurriētis
|
cucurriemini
|
cucurritōte
|
3 p.
|
cucurrientur
|
cucurriunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
cucurrīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
cucurrīri
|
Participium praesentis actīvi
|
cucurriens
|
Gerundium
|
cucurriendi
|
Gerundivum
|
cucurriendus, -a, -um
|
Основа перфекта: cucurrīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
cucurrīvī
|
cucurrīverim
|
cucurrīveram
|
cucurrīvissem
|
cucurrīverō
|
2 p.
|
cucurrīvisti
|
cucurrīveris
|
cucurrīveras
|
cucurrīvisses
|
cucurrīveris
|
3 p.
|
cucurrīvit
|
cucurrīverit
|
cucurrīverat
|
cucurrīvisset
|
cucurrīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
cucurrīvimus
|
cucurrīverimus
|
cucurrīverāmus
|
cucurrīvissēmus
|
cucurrīverimus
|
2 p.
|
cucurrīvistis
|
cucurrīveritis
|
cucurrīverātis
|
cucurrīvissētis
|
cucurrīveritis
|
3 p.
|
cucurrīvērunt
|
cucurrīverint
|
cucurrīverant
|
cucurrīvissent
|
cucurrīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
cucurrīvisse
|
Основа супина: cucurrīt-
Participium perfecti passivi
|
cucurrītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
cucurrītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
cucurrītum
|
Supinum II
|
cucurrītū
|
cucurrio
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства
править
- кукарекать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править