depluo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: dēplu-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	dēpluō	dēpluor	dēpluam	dēpluar	—	—
	2 p.	dēpluis	dēplueris	dēpluas	dēpluāris	dēplue	dēpluere
	3 p.	dēpluit	dēpluitur	dēpluat	dēpluātur	—	—
Plur.	1 p.	dēpluimus	dēpluimur	dēpluāmus	dēpluāmur	—	—
	2 p.	dēpluitis	dēpluimini	dēpluātis	dēpluamini	dēpluite	dēpluimini
	3 p.	dēpluunt	dēpluuntur	dēpluant	dēpluantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	dēpluēbam	dēpluēbar	dēpluerem	dēpluerer
	2 p.	dēpluēbas	dēpluebāris	dēplueres	dēpluerēris
	3 p.	dēpluēbat	dēpluebātur	dēplueret	dēpluerētur
Plur.	1 p.	dēpluebāmus	dēpluebāmur	dēpluerēmus	dēpluerēmur
	2 p.	dēpluebātis	dēpluebamini	dēpluerētis	dēpluerēmini
	3 p.	dēpluēbant	dēpluebantur	dēpluerent	dēpluerentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	dēpluam	dēpluar	—
	2 p.	dēplues	dēpluēris	dēpluito
	3 p.	dēpluet	dēpluētur	dēpluito
Plur.	1 p.	dēpluēmus	dēpluēmur	—
	2 p.	dēpluētis	dēpluemini	dēpluitōte
	3 p.	dēpluentur	dēpluunto

Infīnitivus praesentis actīvi	dēpluĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	dēplui
Participium praesentis actīvi	dēpluens
Gerundium	dēpluendi
Gerundivum	dēpluendus, -a, -um

dē-plu·ō

Глагол, третье спряжение.

Приставка: de-; корень: -plu-; окончание: -o.

Семантические свойства

Значение

1. падать дождём ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

depluo
существительные: pluvia, pluvium, plutor, impluvium прилагательные: pluvialis, pluviatilis, pluvius, pluviosus глаголы: pluo, compluo, impluo, repluo, perpluo наречия: pluvialiter

Этимология

Происходит от ??