Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: elocā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
elocō
|
elocor
|
elocem
|
elocer
|
—
|
—
|
2 p.
|
elocas
|
elocāris
|
eloces
|
elocēris
|
elocā
|
elocare
|
3 p.
|
elocat
|
elocātur
|
elocet
|
elocētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
elocāmus
|
elocāmur
|
elocēmus
|
elocēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
elocātis
|
elocāmini
|
elocētis
|
elocēmini
|
elocāte
|
elocamini
|
3 p.
|
elocant
|
elocantur
|
elocent
|
elocentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
elocābam
|
elocābar
|
elocārem
|
elocārer
|
2 p.
|
elocābas
|
elocabāris
|
elocāres
|
elocarēris
|
3 p.
|
elocābat
|
elocabātur
|
elocāret
|
elocarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
elocabāmus
|
elocabāmur
|
elocarēmus
|
elocarēmur
|
2 p.
|
elocabātis
|
elocabamini
|
elocarētis
|
elocarēmini
|
3 p.
|
elocābant
|
elocabantur
|
elocarent
|
elocarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
elocābo
|
elocabor
|
—
|
2 p.
|
elocābis
|
elocaberis
|
elocāto
|
3 p.
|
elocābit
|
elocabitur
|
elocāto
|
Plur.
|
1 p.
|
elocabimus
|
elocabimur
|
—
|
2 p.
|
elocabitis
|
elocabimini
|
elocatōte
|
3 p.
|
elocabuntur
|
elocanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
elocāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
elocāri
|
Participium praesentis actīvi
|
elocāns
|
Gerundium
|
elocandī
|
Gerundivum
|
elocandus, -a, -um
|
Основа перфекта: elocāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
elocāvī
|
elocāverim
|
elocāveram
|
elocāvissem
|
elocāverō
|
2 p.
|
elocāvisti
|
elocāveris
|
elocāveras
|
elocāvisses
|
elocāveris
|
3 p.
|
elocāvit
|
elocāverit
|
elocāverat
|
elocāvisset
|
elocāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
elocāvimus
|
elocāverimus
|
elocāverāmus
|
elocāvissēmus
|
elocāverimus
|
2 p.
|
elocāvistis
|
elocāveritis
|
elocāverātis
|
elocāvissētis
|
elocāveritis
|
3 p.
|
elocāvērunt
|
elocāverint
|
elocāverant
|
elocāvissent
|
elocāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
elocāvisse
|
Основа супина: elocāt-
Participium perfecti passivi
|
elocātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
elocātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
elocātum
|
Supinum II
|
elocātū
|
eloco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства
править
- отдавать внаём, в аренду, на откуп (fundum C): e. gentem C сдавать на откуп дань, взимаемую с (какого-л.) народа ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править