Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: emicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emicō
|
emicor
|
emicem
|
emicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
emicas
|
emicāris
|
emices
|
emicēris
|
emicā
|
emicare
|
3 p.
|
emicat
|
emicātur
|
emicet
|
emicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
emicāmus
|
emicāmur
|
emicēmus
|
emicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
emicātis
|
emicāmini
|
emicētis
|
emicēmini
|
emicāte
|
emicamini
|
3 p.
|
emicant
|
emicantur
|
emicent
|
emicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
emicābam
|
emicābar
|
emicārem
|
emicārer
|
2 p.
|
emicābas
|
emicabāris
|
emicāres
|
emicarēris
|
3 p.
|
emicābat
|
emicabātur
|
emicāret
|
emicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
emicabāmus
|
emicabāmur
|
emicarēmus
|
emicarēmur
|
2 p.
|
emicabātis
|
emicabamini
|
emicarētis
|
emicarēmini
|
3 p.
|
emicābant
|
emicabantur
|
emicarent
|
emicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
emicābo
|
emicabor
|
—
|
2 p.
|
emicābis
|
emicaberis
|
emicāto
|
3 p.
|
emicābit
|
emicabitur
|
emicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
emicabimus
|
emicabimur
|
—
|
2 p.
|
emicabitis
|
emicabimini
|
emicatōte
|
3 p.
|
emicabuntur
|
emicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
emicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
emicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
emicāns
|
Gerundium
|
emicandī
|
Gerundivum
|
emicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: emicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
emicāvī
|
emicāverim
|
emicāveram
|
emicāvissem
|
emicāverō
|
2 p.
|
emicāvisti
|
emicāveris
|
emicāveras
|
emicāvisses
|
emicāveris
|
3 p.
|
emicāvit
|
emicāverit
|
emicāverat
|
emicāvisset
|
emicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
emicāvimus
|
emicāverimus
|
emicāverāmus
|
emicāvissēmus
|
emicāverimus
|
2 p.
|
emicāvistis
|
emicāveritis
|
emicāverātis
|
emicāvissētis
|
emicāveritis
|
3 p.
|
emicāvērunt
|
emicāverint
|
emicāverant
|
emicāvissent
|
emicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
emicāvisse
|
Основа супина: emicāt-
Participium perfecti passivi
|
emicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
emicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
emicātum
|
Supinum II
|
emicātū
|
emico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- сверкать, блистать, искриться (scintillae emicantes Q): flamma emicat in oculis O глаза горят огнём; fulmen emicuit Lcn молния блеснула; sanguis emicuit O брызнула кровь; pavor alicui emicat T внезапный страх объемлет кого-л.;
- устремляться, бросаться (juvenum manus emicat in litus V; e. carcere O);
- перен. воссиять, выделиться, отличиться (magnitudine animi QC);
- мелькнуть, слететь (emicuit nervo telum O);
- быстро подниматься, вырастать (castanea celeriter emicat Col);
- пульсировать, биться (cor emicat VP);
- подскочить (solo V); вскочить (saltu in currum V); воспарить, взлететь, подняться (in cogitationes divinas, ad summa Sen);
- вздыматься, выступать (scopulus emicat in alto gurgite O). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править