Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: eruncā-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
eruncō
|
eruncor
|
eruncem
|
eruncer
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
eruncas
|
eruncāris
|
erunces
|
eruncēris
|
eruncā
|
eruncare
|
| 3 p.
|
eruncat
|
eruncātur
|
eruncet
|
eruncētur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
eruncāmus
|
eruncāmur
|
eruncēmus
|
eruncēmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
eruncātis
|
eruncāmini
|
eruncētis
|
eruncēmini
|
eruncāte
|
eruncamini
|
| 3 p.
|
eruncant
|
eruncantur
|
eruncent
|
eruncentur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
eruncābam
|
eruncābar
|
eruncārem
|
eruncārer
|
| 2 p.
|
eruncābas
|
eruncabāris
|
eruncāres
|
eruncarēris
|
| 3 p.
|
eruncābat
|
eruncabātur
|
eruncāret
|
eruncarētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
eruncabāmus
|
eruncabāmur
|
eruncarēmus
|
eruncarēmur
|
| 2 p.
|
eruncabātis
|
eruncabamini
|
eruncarētis
|
eruncarēmini
|
| 3 p.
|
eruncābant
|
eruncabantur
|
eruncarent
|
eruncarentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
eruncābo
|
eruncabor
|
—
|
| 2 p.
|
eruncābis
|
eruncaberis
|
eruncāto
|
| 3 p.
|
eruncābit
|
eruncabitur
|
eruncāto
|
| Plur.
|
1 p.
|
eruncabimus
|
eruncabimur
|
—
|
| 2 p.
|
eruncabitis
|
eruncabimini
|
eruncatōte
|
| 3 p.
|
eruncabuntur
|
eruncanto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
eruncāre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
eruncāri
|
| Participium praesentis actīvi
|
eruncāns
|
| Gerundium
|
eruncandī
|
| Gerundivum
|
eruncandus, -a, -um
|
Основа перфекта: eruncāv-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
eruncāvī
|
eruncāverim
|
eruncāveram
|
eruncāvissem
|
eruncāverō
|
| 2 p.
|
eruncāvisti
|
eruncāveris
|
eruncāveras
|
eruncāvisses
|
eruncāveris
|
| 3 p.
|
eruncāvit
|
eruncāverit
|
eruncāverat
|
eruncāvisset
|
eruncāverit
|
| Pl.
|
1 p.
|
eruncāvimus
|
eruncāverimus
|
eruncāverāmus
|
eruncāvissēmus
|
eruncāverimus
|
| 2 p.
|
eruncāvistis
|
eruncāveritis
|
eruncāverātis
|
eruncāvissētis
|
eruncāveritis
|
| 3 p.
|
eruncāvērunt
|
eruncāverint
|
eruncāverant
|
eruncāvissent
|
eruncāverint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
eruncāvisse
|
Основа супина: eruncāt-
| Participium perfecti passivi
|
eruncātus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
eruncātūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
eruncātum
|
| Supinum II
|
eruncātū
|
erunco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства
править
- полоть, очищать от сорняков (areas Col); выпалывать (herbas Col) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править
