Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: exculcā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exculcō
|
exculcor
|
exculcem
|
exculcer
|
—
|
—
|
2 p.
|
exculcas
|
exculcāris
|
exculces
|
exculcēris
|
exculcā
|
exculcare
|
3 p.
|
exculcat
|
exculcātur
|
exculcet
|
exculcētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exculcāmus
|
exculcāmur
|
exculcēmus
|
exculcēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exculcātis
|
exculcāmini
|
exculcētis
|
exculcēmini
|
exculcāte
|
exculcamini
|
3 p.
|
exculcant
|
exculcantur
|
exculcent
|
exculcentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exculcābam
|
exculcābar
|
exculcārem
|
exculcārer
|
2 p.
|
exculcābas
|
exculcabāris
|
exculcāres
|
exculcarēris
|
3 p.
|
exculcābat
|
exculcabātur
|
exculcāret
|
exculcarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exculcabāmus
|
exculcabāmur
|
exculcarēmus
|
exculcarēmur
|
2 p.
|
exculcabātis
|
exculcabamini
|
exculcarētis
|
exculcarēmini
|
3 p.
|
exculcābant
|
exculcabantur
|
exculcarent
|
exculcarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exculcābo
|
exculcabor
|
—
|
2 p.
|
exculcābis
|
exculcaberis
|
exculcāto
|
3 p.
|
exculcābit
|
exculcabitur
|
exculcāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exculcabimus
|
exculcabimur
|
—
|
2 p.
|
exculcabitis
|
exculcabimini
|
exculcatōte
|
3 p.
|
exculcabuntur
|
exculcanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exculcāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exculcāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exculcāns
|
Gerundium
|
exculcandī
|
Gerundivum
|
exculcandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exculcāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exculcāvī
|
exculcāverim
|
exculcāveram
|
exculcāvissem
|
exculcāverō
|
2 p.
|
exculcāvisti
|
exculcāveris
|
exculcāveras
|
exculcāvisses
|
exculcāveris
|
3 p.
|
exculcāvit
|
exculcāverit
|
exculcāverat
|
exculcāvisset
|
exculcāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exculcāvimus
|
exculcāverimus
|
exculcāverāmus
|
exculcāvissēmus
|
exculcāverimus
|
2 p.
|
exculcāvistis
|
exculcāveritis
|
exculcāverātis
|
exculcāvissētis
|
exculcāveritis
|
3 p.
|
exculcāvērunt
|
exculcāverint
|
exculcāverant
|
exculcāvissent
|
exculcāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exculcāvisse
|
Основа супина: exculcāt-
Participium perfecti passivi
|
exculcātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exculcātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exculcātum
|
Supinum II
|
exculcātū
|
exculco
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [calco]
- вытаптывать, перен. выбивать (pugnis aliquid ex aliquo Pl);
- утаптывать (terram Cs). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править