exoculo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: exoculā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exoculō	exoculor	exoculem	exoculer	—	—
	2 p.	exoculas	exoculāris	exocules	exoculēris	exoculā	exoculare
	3 p.	exoculat	exoculātur	exoculet	exoculētur	—	—
Plur.	1 p.	exoculāmus	exoculāmur	exoculēmus	exoculēmur	—	—
	2 p.	exoculātis	exoculāmini	exoculētis	exoculēmini	exoculāte	exoculamini
	3 p.	exoculant	exoculantur	exoculent	exoculentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exoculābam	exoculābar	exoculārem	exoculārer
	2 p.	exoculābas	exoculabāris	exoculāres	exocularēris
	3 p.	exoculābat	exoculabātur	exoculāret	exocularētur
Plur.	1 p.	exoculabāmus	exoculabāmur	exocularēmus	exocularēmur
	2 p.	exoculabātis	exoculabamini	exocularētis	exocularēmini
	3 p.	exoculābant	exoculabantur	exocularent	exocularentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	exoculābo	exoculabor	—
	2 p.	exoculābis	exoculaberis	exoculāto
	3 p.	exoculābit	exoculabitur	exoculāto
Plur.	1 p.	exoculabimus	exoculabimur	—
	2 p.	exoculabitis	exoculabimini	exoculatōte
	3 p.	exoculabuntur	exoculanto

Infīnitivus praesentis actīvi	exoculāre
Infīnitivus praesentis passīvi	exoculāri
Participium praesentis actīvi	exoculāns
Gerundium	exoculandī
Gerundivum	exoculandus, -a, -um

Основа перфекта: exoculāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	exoculāvī	exoculāverim	exoculāveram	exoculāvissem	exoculāverō
	2 p.	exoculāvisti	exoculāveris	exoculāveras	exoculāvisses	exoculāveris
	3 p.	exoculāvit	exoculāverit	exoculāverat	exoculāvisset	exoculāverit
Pl.	1 p.	exoculāvimus	exoculāverimus	exoculāverāmus	exoculāvissēmus	exoculāverimus
	2 p.	exoculāvistis	exoculāveritis	exoculāverātis	exoculāvissētis	exoculāveritis
	3 p.	exoculāvērunt	exoculāverint	exoculāverant	exoculāvissent	exoculāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	exoculāvisse

Основа супина: exoculāt-

Participium perfecti passivi	exoculātus, -a, -um
Participium futuri activi	exoculātūrus, -a, -um
Supinum I	exoculātum
Supinum II	exoculātū

exoculo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: ex-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. [ocufus] лишать глаз (caput alicui Pl; caeca et exoculata Fortuna Ap) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??