exsaturo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: exsaturā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exsaturō	exsaturor	exsaturem	exsaturer	—	—
	2 p.	exsaturas	exsaturāris	exsatures	exsaturēris	exsaturā	exsaturare
	3 p.	exsaturat	exsaturātur	exsaturet	exsaturētur	—	—
Plur.	1 p.	exsaturāmus	exsaturāmur	exsaturēmus	exsaturēmur	—	—
	2 p.	exsaturātis	exsaturāmini	exsaturētis	exsaturēmini	exsaturāte	exsaturamini
	3 p.	exsaturant	exsaturantur	exsaturent	exsaturentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exsaturābam	exsaturābar	exsaturārem	exsaturārer
	2 p.	exsaturābas	exsaturabāris	exsaturāres	exsaturarēris
	3 p.	exsaturābat	exsaturabātur	exsaturāret	exsaturarētur
Plur.	1 p.	exsaturabāmus	exsaturabāmur	exsaturarēmus	exsaturarēmur
	2 p.	exsaturabātis	exsaturabamini	exsaturarētis	exsaturarēmini
	3 p.	exsaturābant	exsaturabantur	exsaturarent	exsaturarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	exsaturābo	exsaturabor	—
	2 p.	exsaturābis	exsaturaberis	exsaturāto
	3 p.	exsaturābit	exsaturabitur	exsaturāto
Plur.	1 p.	exsaturabimus	exsaturabimur	—
	2 p.	exsaturabitis	exsaturabimini	exsaturatōte
	3 p.	exsaturabuntur	exsaturanto

Infīnitivus praesentis actīvi	exsaturāre
Infīnitivus praesentis passīvi	exsaturāri
Participium praesentis actīvi	exsaturāns
Gerundium	exsaturandī
Gerundivum	exsaturandus, -a, -um

Основа перфекта: exsaturāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	exsaturāvī	exsaturāverim	exsaturāveram	exsaturāvissem	exsaturāverō
	2 p.	exsaturāvisti	exsaturāveris	exsaturāveras	exsaturāvisses	exsaturāveris
	3 p.	exsaturāvit	exsaturāverit	exsaturāverat	exsaturāvisset	exsaturāverit
Pl.	1 p.	exsaturāvimus	exsaturāverimus	exsaturāverāmus	exsaturāvissēmus	exsaturāverimus
	2 p.	exsaturāvistis	exsaturāveritis	exsaturāverātis	exsaturāvissētis	exsaturāveritis
	3 p.	exsaturāvērunt	exsaturāverint	exsaturāverant	exsaturāvissent	exsaturāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	exsaturāvisse

Основа супина: exsaturāt-

Participium perfecti passivi	exsaturātus, -a, -um
Participium futuri activi	exsaturātūrus, -a, -um
Supinum I	exsaturātum
Supinum II	exsaturātū

exsaturo

Глагол, первое спряжение.

Приставка: ex-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. насыщать, (на)кормить досыта (belua exsaturanda visceribus, sc. Cephei O);
3. удовлетворять, утолять (libidinem Poeta ap. C; oculos animumque aliqua re C). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??