Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: exsultā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsultō
|
exsultor
|
exsultem
|
exsulter
|
—
|
—
|
2 p.
|
exsultas
|
exsultāris
|
exsultes
|
exsultēris
|
exsultā
|
exsultare
|
3 p.
|
exsultat
|
exsultātur
|
exsultet
|
exsultētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
exsultāmus
|
exsultāmur
|
exsultēmus
|
exsultēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
exsultātis
|
exsultāmini
|
exsultētis
|
exsultēmini
|
exsultāte
|
exsultamini
|
3 p.
|
exsultant
|
exsultantur
|
exsultent
|
exsultentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsultābam
|
exsultābar
|
exsultārem
|
exsultārer
|
2 p.
|
exsultābas
|
exsultabāris
|
exsultāres
|
exsultarēris
|
3 p.
|
exsultābat
|
exsultabātur
|
exsultāret
|
exsultarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
exsultabāmus
|
exsultabāmur
|
exsultarēmus
|
exsultarēmur
|
2 p.
|
exsultabātis
|
exsultabamini
|
exsultarētis
|
exsultarēmini
|
3 p.
|
exsultābant
|
exsultabantur
|
exsultarent
|
exsultarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
exsultābo
|
exsultabor
|
—
|
2 p.
|
exsultābis
|
exsultaberis
|
exsultāto
|
3 p.
|
exsultābit
|
exsultabitur
|
exsultāto
|
Plur.
|
1 p.
|
exsultabimus
|
exsultabimur
|
—
|
2 p.
|
exsultabitis
|
exsultabimini
|
exsultatōte
|
3 p.
|
exsultabuntur
|
exsultanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
exsultāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
exsultāri
|
Participium praesentis actīvi
|
exsultāns
|
Gerundium
|
exsultandī
|
Gerundivum
|
exsultandus, -a, -um
|
Основа перфекта: exsultāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
exsultāvī
|
exsultāverim
|
exsultāveram
|
exsultāvissem
|
exsultāverō
|
2 p.
|
exsultāvisti
|
exsultāveris
|
exsultāveras
|
exsultāvisses
|
exsultāveris
|
3 p.
|
exsultāvit
|
exsultāverit
|
exsultāverat
|
exsultāvisset
|
exsultāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
exsultāvimus
|
exsultāverimus
|
exsultāverāmus
|
exsultāvissēmus
|
exsultāverimus
|
2 p.
|
exsultāvistis
|
exsultāveritis
|
exsultāverātis
|
exsultāvissētis
|
exsultāveritis
|
3 p.
|
exsultāvērunt
|
exsultāverint
|
exsultāverant
|
exsultāvissent
|
exsultāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
exsultāvisse
|
Основа супина: exsultāt-
Participium perfecti passivi
|
exsultātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
exsultātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
exsultātum
|
Supinum II
|
exsultātū
|
exsulto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [intens. к exsilio]
- прыгать, подпрыгивать (pila exsultat Sen); скакать, резвиться (taurus exsultat in herba O): e. in numerum Lcr танцевать, плясать;
- бить фонтаном, ключом (sanguis emicat exsultans Lcr);
- бушевать, клокотать, волноваться (exsultant aestu latices V); вскипать (medicamen exsultat O); бурно разрастаться (exsultant pampini PM); трепетать (exsultat pavor ac metus Lcr); радоваться (in ruinis alicujus C); ликовать (gaudio C; successu V; vana spe Q);
- хвастаться, кичиться (aliqua re C);
- распространяться: e. in laude C рассыпаться в похвалах; verborum audacia e. C щеголять смелостью слов. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править