Морфологические и синтаксические свойства
править
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
Ном.
|
extrāneus
|
extrānea
|
extrāneum
|
extrāneī
|
extrāneae
|
extrānea
|
Ген.
|
extrāneī
|
extrāneae
|
extrāneī
|
extrāneōrum
|
extrāneārum
|
extrāneōrum
|
Дат.
|
extrāneō
|
extrāneae
|
extrāneō
|
extrāneīs
|
extrāneīs
|
extrāneīs
|
Акк.
|
extrāneum
|
extrāneam
|
extrāneum
|
extrāneōs
|
extrāneās
|
extrānea
|
Абл.
|
extrāneō
|
extrāneā
|
extrāneō
|
extrāneīs
|
extrāneīs
|
extrāneīs
|
Вок.
|
extrānee
|
extrānea
|
extrāneum
|
extrāneī
|
extrāneae
|
extrānea
|
extrāneus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения
|
м. |
ж. |
ср.
|
Сравнительная
|
extrāneior
|
extrāneior
|
extrāneius
|
Превосходная
|
extrāneissĭmus
|
extrāneissĭma
|
extrāneissĭmum
|
Корень: --.
Семантические свойства
править
- внешний, посторонний ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- чужой ◆ Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio ejus non miscebitur extraneus. — Сердце знает горе души своей, и в радость его не вмешается чужой. «Притчи», 14:10 // «Вульгата»
-
-
-
-
Родственные слова
править
Происходит от extrā.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править