Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: impetrā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
impetrō
|
impetror
|
impetrem
|
impetrer
|
—
|
—
|
2 p.
|
impetras
|
impetrāris
|
impetres
|
impetrēris
|
impetrā
|
impetrare
|
3 p.
|
impetrat
|
impetrātur
|
impetret
|
impetrētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
impetrāmus
|
impetrāmur
|
impetrēmus
|
impetrēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
impetrātis
|
impetrāmini
|
impetrētis
|
impetrēmini
|
impetrāte
|
impetramini
|
3 p.
|
impetrant
|
impetrantur
|
impetrent
|
impetrentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
impetrābam
|
impetrābar
|
impetrārem
|
impetrārer
|
2 p.
|
impetrābas
|
impetrabāris
|
impetrāres
|
impetrarēris
|
3 p.
|
impetrābat
|
impetrabātur
|
impetrāret
|
impetrarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
impetrabāmus
|
impetrabāmur
|
impetrarēmus
|
impetrarēmur
|
2 p.
|
impetrabātis
|
impetrabamini
|
impetrarētis
|
impetrarēmini
|
3 p.
|
impetrābant
|
impetrabantur
|
impetrarent
|
impetrarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
impetrābo
|
impetrabor
|
—
|
2 p.
|
impetrābis
|
impetraberis
|
impetrāto
|
3 p.
|
impetrābit
|
impetrabitur
|
impetrāto
|
Plur.
|
1 p.
|
impetrabimus
|
impetrabimur
|
—
|
2 p.
|
impetrabitis
|
impetrabimini
|
impetratōte
|
3 p.
|
impetrabuntur
|
impetranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
impetrāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
impetrāri
|
Participium praesentis actīvi
|
impetrāns
|
Gerundium
|
impetrandī
|
Gerundivum
|
impetrandus, -a, -um
|
Основа перфекта: impetrāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
impetrāvī
|
impetrāverim
|
impetrāveram
|
impetrāvissem
|
impetrāverō
|
2 p.
|
impetrāvisti
|
impetrāveris
|
impetrāveras
|
impetrāvisses
|
impetrāveris
|
3 p.
|
impetrāvit
|
impetrāverit
|
impetrāverat
|
impetrāvisset
|
impetrāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
impetrāvimus
|
impetrāverimus
|
impetrāverāmus
|
impetrāvissēmus
|
impetrāverimus
|
2 p.
|
impetrāvistis
|
impetrāveritis
|
impetrāverātis
|
impetrāvissētis
|
impetrāveritis
|
3 p.
|
impetrāvērunt
|
impetrāverint
|
impetrāverant
|
impetrāvissent
|
impetrāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
impetrāvisse
|
Основа супина: impetrāt-
Participium perfecti passivi
|
impetrātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
impetrātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
impetrātum
|
Supinum II
|
impetrātū
|
impetro
Глагол, первое спряжение.
Приставка: im-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [patro]выпросить, вымолить, достигнуть, добиться, получить (pacem H; veniam ab aliquo T; dilationem alicui Ap; optatum C): i. de aliqua re Cs, L добиться чего-л. желаемого; nec aliter impetrabunt, quod petunt Pt иначе они не получат того, чего добиваются; i. ab animo (suo) L или i. a se Pt решиться. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править