Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: increpā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
increpō
|
increpor
|
increpem
|
increper
|
—
|
—
|
2 p.
|
increpas
|
increpāris
|
increpes
|
increpēris
|
increpā
|
increpare
|
3 p.
|
increpat
|
increpātur
|
increpet
|
increpētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
increpāmus
|
increpāmur
|
increpēmus
|
increpēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
increpātis
|
increpāmini
|
increpētis
|
increpēmini
|
increpāte
|
increpamini
|
3 p.
|
increpant
|
increpantur
|
increpent
|
increpentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
increpābam
|
increpābar
|
increpārem
|
increpārer
|
2 p.
|
increpābas
|
increpabāris
|
increpāres
|
increparēris
|
3 p.
|
increpābat
|
increpabātur
|
increpāret
|
increparētur
|
Plur.
|
1 p.
|
increpabāmus
|
increpabāmur
|
increparēmus
|
increparēmur
|
2 p.
|
increpabātis
|
increpabamini
|
increparētis
|
increparēmini
|
3 p.
|
increpābant
|
increpabantur
|
increparent
|
increparentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
increpābo
|
increpabor
|
—
|
2 p.
|
increpābis
|
increpaberis
|
increpāto
|
3 p.
|
increpābit
|
increpabitur
|
increpāto
|
Plur.
|
1 p.
|
increpabimus
|
increpabimur
|
—
|
2 p.
|
increpabitis
|
increpabimini
|
increpatōte
|
3 p.
|
increpabuntur
|
increpanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
increpāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
increpāri
|
Participium praesentis actīvi
|
increpāns
|
Gerundium
|
increpandī
|
Gerundivum
|
increpandus, -a, -um
|
Основа перфекта: increpāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
increpāvī
|
increpāverim
|
increpāveram
|
increpāvissem
|
increpāverō
|
2 p.
|
increpāvisti
|
increpāveris
|
increpāveras
|
increpāvisses
|
increpāveris
|
3 p.
|
increpāvit
|
increpāverit
|
increpāverat
|
increpāvisset
|
increpāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
increpāvimus
|
increpāverimus
|
increpāverāmus
|
increpāvissēmus
|
increpāverimus
|
2 p.
|
increpāvistis
|
increpāveritis
|
increpāverātis
|
increpāvissētis
|
increpāveritis
|
3 p.
|
increpāvērunt
|
increpāverint
|
increpāverant
|
increpāvissent
|
increpāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
increpāvisse
|
Основа супина: increpāt-
Participium perfecti passivi
|
increpātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
increpātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
increpātum
|
Supinum II
|
increpātū
|
increpo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства
править
- зашуметь, заскрипеть, загреметь, лязгать, бряцать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- упрекать ◆ Et increpavit Abimelech propter puteum aquæ quem vi abstulerunt servi ejus. — И Авраам упрекал Авимелеха за колодезь с водою, который отняли рабы Авимелеховы. «Книга Бытие», 21:25 // «Вульгата»
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править