Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: infirmā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infirmō
|
infirmor
|
infirmem
|
infirmer
|
—
|
—
|
2 p.
|
infirmas
|
infirmāris
|
infirmes
|
infirmēris
|
infirmā
|
infirmare
|
3 p.
|
infirmat
|
infirmātur
|
infirmet
|
infirmētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
infirmāmus
|
infirmāmur
|
infirmēmus
|
infirmēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
infirmātis
|
infirmāmini
|
infirmētis
|
infirmēmini
|
infirmāte
|
infirmamini
|
3 p.
|
infirmant
|
infirmantur
|
infirment
|
infirmentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
infirmābam
|
infirmābar
|
infirmārem
|
infirmārer
|
2 p.
|
infirmābas
|
infirmabāris
|
infirmāres
|
infirmarēris
|
3 p.
|
infirmābat
|
infirmabātur
|
infirmāret
|
infirmarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
infirmabāmus
|
infirmabāmur
|
infirmarēmus
|
infirmarēmur
|
2 p.
|
infirmabātis
|
infirmabamini
|
infirmarētis
|
infirmarēmini
|
3 p.
|
infirmābant
|
infirmabantur
|
infirmarent
|
infirmarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
infirmābo
|
infirmabor
|
—
|
2 p.
|
infirmābis
|
infirmaberis
|
infirmāto
|
3 p.
|
infirmābit
|
infirmabitur
|
infirmāto
|
Plur.
|
1 p.
|
infirmabimus
|
infirmabimur
|
—
|
2 p.
|
infirmabitis
|
infirmabimini
|
infirmatōte
|
3 p.
|
infirmabuntur
|
infirmanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
infirmāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
infirmāri
|
Participium praesentis actīvi
|
infirmāns
|
Gerundium
|
infirmandī
|
Gerundivum
|
infirmandus, -a, -um
|
Основа перфекта: infirmāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
infirmāvī
|
infirmāverim
|
infirmāveram
|
infirmāvissem
|
infirmāverō
|
2 p.
|
infirmāvisti
|
infirmāveris
|
infirmāveras
|
infirmāvisses
|
infirmāveris
|
3 p.
|
infirmāvit
|
infirmāverit
|
infirmāverat
|
infirmāvisset
|
infirmāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
infirmāvimus
|
infirmāverimus
|
infirmāverāmus
|
infirmāvissēmus
|
infirmāverimus
|
2 p.
|
infirmāvistis
|
infirmāveritis
|
infirmāverātis
|
infirmāvissētis
|
infirmāveritis
|
3 p.
|
infirmāvērunt
|
infirmāverint
|
infirmāverant
|
infirmāvissent
|
infirmāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
infirmāvisse
|
Основа супина: infirmāt-
Participium perfecti passivi
|
infirmātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
infirmātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
infirmātum
|
Supinum II
|
infirmātū
|
infirmo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: in-; корень: --.
Семантические свойства
править
- лишать сил, ослаблять, обессиливать (corpus CC; legiones T);# уменьшать, понижать (i. fidem testis C);# опровергать (res tam leves C): quid horum infirmari potest? C что можно возразить против какого-л. из этих доводов?;# отменять (acta, legem L). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править
- Форма датива и аблатива мужского и среднего родов единственного числа от прилагательного infirmus