Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: obvagī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obvagiō
|
obvagior
|
obvagiam
|
obvagiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
obvagis
|
obvagīris
|
obvagias
|
obvagiāris
|
obvagī
|
obvagīre
|
3 p.
|
obvagit
|
obvagītur
|
obvagiat
|
obvagiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
obvagīmus
|
obvagīmur
|
obvagiāmus
|
obvagiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
obvagītis
|
obvagimini
|
obvagiātis
|
obvagiāmini
|
obvagīte
|
obvagimini
|
3 p.
|
obvagiunt
|
obvagiuntur
|
obvagiant
|
obvagiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
obvagiēbam
|
obvagiēbar
|
obvagīrem
|
obvagīrer
|
2 p.
|
obvagiēbas
|
obvagiebāris
|
obvagīres
|
obvagirēris
|
3 p.
|
obvagiēbat
|
obvagiebātur
|
obvagīret
|
obvagirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
obvagiebāmus
|
obvagiebāmur
|
obvagirēmus
|
obvagirēmur
|
2 p.
|
obvagiebātis
|
obvagiebamini
|
obvagirētis
|
obvagirēmini
|
3 p.
|
obvagiēbant
|
obvagiebantur
|
obvagīrent
|
obvagirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
obvagiam
|
obvagiar
|
—
|
2 p.
|
obvagies
|
obvagiēris
|
obvagīto
|
3 p.
|
obvagiet
|
obvagiētur
|
obvagīto
|
Plur.
|
1 p.
|
obvagiēmus
|
obvagiēmur
|
—
|
2 p.
|
obvagiētis
|
obvagiemini
|
obvagitōte
|
3 p.
|
obvagientur
|
obvagiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
obvagīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
obvagīri
|
Participium praesentis actīvi
|
obvagiens
|
Gerundium
|
obvagiendi
|
Gerundivum
|
obvagiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: obvagīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
obvagīvī
|
obvagīverim
|
obvagīveram
|
obvagīvissem
|
obvagīverō
|
2 p.
|
obvagīvisti
|
obvagīveris
|
obvagīveras
|
obvagīvisses
|
obvagīveris
|
3 p.
|
obvagīvit
|
obvagīverit
|
obvagīverat
|
obvagīvisset
|
obvagīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
obvagīvimus
|
obvagīverimus
|
obvagīverāmus
|
obvagīvissēmus
|
obvagīverimus
|
2 p.
|
obvagīvistis
|
obvagīveritis
|
obvagīverātis
|
obvagīvissētis
|
obvagīveritis
|
3 p.
|
obvagīvērunt
|
obvagīverint
|
obvagīverant
|
obvagīvissent
|
obvagīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
obvagīvisse
|
Основа супина: obvagīt-
Participium perfecti passivi
|
obvagītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
obvagītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
obvagītum
|
Supinum II
|
obvagītū
|
obvagio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: ob-; корень: --.
- скулить, визжать Pl ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править