percieo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: perciī-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	perciiō	perciior	perciiam	perciiar	—	—
	2 p.	perciis	perciīris	perciias	perciiāris	perciī	perciīre
	3 p.	perciit	perciītur	perciiat	perciiātur	—	—
Plur.	1 p.	perciīmus	perciīmur	perciiāmus	perciiāmur	—	—
	2 p.	perciītis	perciimini	perciiātis	perciiāmini	perciīte	perciimini
	3 p.	perciiunt	perciiuntur	perciiant	perciiantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	perciiēbam	perciiēbar	perciīrem	perciīrer
	2 p.	perciiēbas	perciiebāris	perciīres	perciirēris
	3 p.	perciiēbat	perciiebātur	perciīret	perciirētur
Plur.	1 p.	perciiebāmus	perciiebāmur	perciirēmus	perciirēmur
	2 p.	perciiebātis	perciiebamini	perciirētis	perciirēmini
	3 p.	perciiēbant	perciiebantur	perciīrent	perciirentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	perciiam	perciiar	—
	2 p.	perciies	perciiēris	perciīto
	3 p.	perciiet	perciiētur	perciīto
Plur.	1 p.	perciiēmus	perciiēmur	—
	2 p.	perciiētis	perciiemini	perciitōte
	3 p.	perciientur	perciiunto

Infīnitivus praesentis actīvi	perciīre
Infīnitivus praesentis passīvi	perciīri
Participium praesentis actīvi	perciiens
Gerundium	perciiendi
Gerundivum	perciiendus, -a, -um

Основа перфекта: perciīv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	perciīvī	perciīverim	perciīveram	perciīvissem	perciīverō
	2 p.	perciīvisti	perciīveris	perciīveras	perciīvisses	perciīveris
	3 p.	perciīvit	perciīverit	perciīverat	perciīvisset	perciīverit
Pl.	1 p.	perciīvimus	perciīverimus	perciīverāmus	perciīvissēmus	perciīverimus
	2 p.	perciīvistis	perciīveritis	perciīverātis	perciīvissētis	perciīveritis
	3 p.	perciīvērunt	perciīverint	perciīverant	perciīvissent	perciīverint

Infīnitivus perfecti actīvi	perciīvisse

Основа супина: perciīt-

Participium perfecti passivi	perciītus, -a, -um
Participium futuri activi	perciītūrus, -a, -um
Supinum I	perciītum
Supinum II	perciītū

percieo

Глагол, четвёртое спряжение.

Приставка: per-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. приводить в движение, возбуждать (ira percitus Pl); раздражать (ingenium percitum ac ferox L);
2. погонять, торопить (aliquem impudicum Pl). — См. тж. percitus. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??