Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: reconciliā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reconciliō
|
reconcilior
|
reconciliem
|
reconcilier
|
—
|
—
|
2 p.
|
reconcilias
|
reconciliāris
|
reconcilies
|
reconciliēris
|
reconciliā
|
reconciliare
|
3 p.
|
reconciliat
|
reconciliātur
|
reconciliet
|
reconciliētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
reconciliāmus
|
reconciliāmur
|
reconciliēmus
|
reconciliēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
reconciliātis
|
reconciliāmini
|
reconciliētis
|
reconciliēmini
|
reconciliāte
|
reconciliamini
|
3 p.
|
reconciliant
|
reconciliantur
|
reconcilient
|
reconcilientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reconciliābam
|
reconciliābar
|
reconciliārem
|
reconciliārer
|
2 p.
|
reconciliābas
|
reconciliabāris
|
reconciliāres
|
reconciliarēris
|
3 p.
|
reconciliābat
|
reconciliabātur
|
reconciliāret
|
reconciliarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
reconciliabāmus
|
reconciliabāmur
|
reconciliarēmus
|
reconciliarēmur
|
2 p.
|
reconciliabātis
|
reconciliabamini
|
reconciliarētis
|
reconciliarēmini
|
3 p.
|
reconciliābant
|
reconciliabantur
|
reconciliarent
|
reconciliarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
reconciliābo
|
reconciliabor
|
—
|
2 p.
|
reconciliābis
|
reconciliaberis
|
reconciliāto
|
3 p.
|
reconciliābit
|
reconciliabitur
|
reconciliāto
|
Plur.
|
1 p.
|
reconciliabimus
|
reconciliabimur
|
—
|
2 p.
|
reconciliabitis
|
reconciliabimini
|
reconciliatōte
|
3 p.
|
reconciliabuntur
|
reconcilianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
reconciliāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
reconciliāri
|
Participium praesentis actīvi
|
reconciliāns
|
Gerundium
|
reconciliandī
|
Gerundivum
|
reconciliandus, -a, -um
|
Основа перфекта: reconciliāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
reconciliāvī
|
reconciliāverim
|
reconciliāveram
|
reconciliāvissem
|
reconciliāverō
|
2 p.
|
reconciliāvisti
|
reconciliāveris
|
reconciliāveras
|
reconciliāvisses
|
reconciliāveris
|
3 p.
|
reconciliāvit
|
reconciliāverit
|
reconciliāverat
|
reconciliāvisset
|
reconciliāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
reconciliāvimus
|
reconciliāverimus
|
reconciliāverāmus
|
reconciliāvissēmus
|
reconciliāverimus
|
2 p.
|
reconciliāvistis
|
reconciliāveritis
|
reconciliāverātis
|
reconciliāvissētis
|
reconciliāveritis
|
3 p.
|
reconciliāvērunt
|
reconciliāverint
|
reconciliāverant
|
reconciliāvissent
|
reconciliāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
reconciliāvisse
|
Основа супина: reconciliāt-
Participium perfecti passivi
|
reconciliātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
reconciliātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
reconciliātum
|
Supinum II
|
reconciliātū
|
reconcilio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- снова соединять, сближать, мирить, примирять: r. aliquem cum aliquo или aliquem alicui C примирять кого-л. с кем-л.; r. inimicos in gratiam C примирить врагов;
- восстанавливать, возобновлять (concordiam L; pacem Nep; existimationem C);
- ставить на место, вправлять (articulum ingenti plaga Ap);
- снова приобретать (insulam Nep): r. studia alicujus T вновь снискать чьё-л. расположение;
- возвращать (aliquem domum Pl);
- восполнять, навёрстывать (laboris detrimentum virtute Cs). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править