virŝafo

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	virŝafo	virŝafoj
В.	virŝafon	virŝafojn

virŝafo

Существительное.

Корень: -vir-; корень: -ŝaf-; окончание: -o.

Произношение

МФА: [vir.ˈʃa.fo], мн. ч. [vir.ˈʃa.foi̯], вин. п. [vir.ˈʃa.fon], вин. п. мн. ч. [vir.ˈʃa.foi̯n]

Семантические свойства

Значение

1. зоол. баран ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Список всех слов с корнем vir
существительные: viro, virino, viraĉo, virinaĉo, viraro, virinaro, vireco, virineco, vireto, virineto, viriĝo, virinejo, virinemulo, virinigo, virĉevalo, virkato, virporko, virulino, virilo, virismo, virinismo, virkoko, virkapro, virkamelo, virabelo, viranaso, viradulto, viransero, virbesto, virbirdo, virbovo, vircervo, virgametogenezo, virgenro, virhundo, virŝafo, virtetro, virvulpo, virin-viro, transviro, transvirino, vir-virino, t-virino, ts-virino, abelviro, virabelo прилагательные: vira, vireca, virina, virineca, virgenra, virseksa глаголы: viriĝi, viriniĝi, virinumi наречия: vire, virine, virece, virinece

Список всех слов с корнем ŝaf
существительные: ŝafo, virŝafo, ŝafaĵo, ŝafaro, ŝafejo, ŝafeto, ŝafido, ŝafino, ŝafineto, ŝafisto, ŝafitaĵo прилагательные: ŝafa, ŝafina, ŝafista

Этимология

Происходит от viro + ŝafo