ĉirkaŭigi

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

	инф.	усл.	повелит.
	ĉirkaŭígi	ĉirkaŭígus	ĉirkaŭígu
	прош.	наст.	буд.
Глагол	ĉirkaŭígis	ĉirkaŭígas	ĉirkaŭígos
Прич.	ĉirkaŭigínta	ĉirkaŭigánta	ĉirkaŭigónta
Прич.страд.	ĉirkaŭigíta	ĉirkaŭigáta	ĉirkaŭigóta
Субст. прич.	ĉirkaŭigínto	ĉirkaŭigánto	ĉirkaŭigónto
Субст. прич.страд.	ĉirkaŭigíto	ĉirkaŭigáto	ĉirkaŭigóto
Деепр.	ĉirkaŭigínte	ĉirkaŭigánte	ĉirkaŭigónte
Деепр.страд.	ĉirkaŭigíte	ĉirkaŭigáte	ĉirkaŭigóte

ĉir-ka-ŭí-gi

Переходный глагол. ĉirkaŭigi

Глагол, переходный

корень ĉirkaŭ-, суффикс -ig-, окончание -i

Произношение

• МФА: [ʧir.ka.ˈwi.gi]

Семантические свойства

Значение

окружать, окружить (чем-л.)

Родственные слова

• существительные:
  • ĉirkaŭo (окружение, среда)
  • ĉirkaŭaĵo (окружение, окрестность)
• прилагательные:
  • ĉirkaŭa (окружающий; окрестный; окружный (уст.))
• глаголы:
  • ĉirkaŭi (окружать (собой'))
• наречия:
  • ĉirkaŭe (нареч. кругом)
• предлог:
  • ĉirkaŭ (вокруг, кругом; около (приблизительно))