ĉirkaŭveturi
Эсперанто править
Морфологические и синтаксические свойства править
| инф. | усл. | повелит. | |
| ĉirkaŭvetúri | ĉirkaŭvetúrus | ĉirkaŭvetúru | |
| прош. | наст. | буд. | |
| Глагол | ĉirkaŭvetúris | ĉirkaŭvetúras | ĉirkaŭvetúros |
| Прич. | ĉirkaŭveturínta | ĉirkaŭveturánta | ĉirkaŭveturónta |
| Прич.страд. | ĉirkaŭveturíta | ĉirkaŭveturáta | ĉirkaŭveturóta |
| Субст. прич. | ĉirkaŭveturínto | ĉirkaŭveturánto | ĉirkaŭveturónto |
| Субст. прич.страд. | ĉirkaŭveturíto | ĉirkaŭveturáto | ĉirkaŭveturóto |
| Деепр. | ĉirkaŭveturínte | ĉirkaŭveturánte | ĉirkaŭveturónte |
| Деепр.страд. | ĉirkaŭveturíte | ĉirkaŭveturáte | ĉirkaŭveturóte |
ĉir-kaŭ-ve-tú-ri
Переходный глагол. ĉirkaŭveturi
Глагол, переходный
Приставка ĉirkaŭ-, корень vetur-, окончание -i
Произношение править
- МФА: [ʧir.kaw.vɛ.ˈtu.ri]