Латинский править

acceptātus I править

Морфологические и синтаксические свойства править

падеж ед. ч. мн. ч.
муж. р. жен. р. cр. р. муж. р. жен. р. cр. р.
Ном. acceptātus acceptāta acceptātum acceptātī acceptātae acceptāta
Ген. acceptātī acceptātae acceptātī acceptātōrum acceptātārum acceptātōrum
Дат. acceptātō acceptātae acceptātō acceptātīs acceptātīs acceptātīs
Акк. acceptātum acceptātam acceptātum acceptātōs acceptātās acceptāta
Абл. acceptātō acceptātā acceptātō acceptātīs acceptātīs acceptātīs
Вок. acceptāte acceptāta acceptātum acceptātī acceptātae acceptāta

ac-cep--tus

Страдательное причастие прошедшего времени совершенного вида (participium perfecti passivi) от глагола accepto, 1-2 склонение.

Приставка: ac-; корень: -cep-.

Произношение править


acceptātus II править

Морфологические и синтаксические свойства править

падеж ед. ч. мн. ч.
муж. р. жен. р. cр. р. муж. р. жен. р. cр. р.
Ном. acceptātus acceptāta acceptātum acceptātī acceptātae acceptāta
Ген. acceptātī acceptātae acceptātī acceptātōrum acceptātārum acceptātōrum
Дат. acceptātō acceptātae acceptātō acceptātīs acceptātīs acceptātīs
Акк. acceptātum acceptātam acceptātum acceptātōs acceptātās acceptāta
Абл. acceptātō acceptātā acceptātō acceptātīs acceptātīs acceptātīs
Вок. acceptāte acceptāta acceptātum acceptātī acceptātae acceptāta

ac-cep--tus

Прилагательное, 1-2 склонение.

Степени сравнения
м. ж. ср.
Сравнительная acceptātior acceptātior acceptātius
Превосходная acceptātissĭmus acceptātissĭma acceptātissĭmum
Наречие от прилагательного acceptatus
acceptāte

Приставка: ac-; корень: -cep-.

Произношение править

Семантические свойства править

Значение править

  1. приемлемый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы править

Антонимы править

Гиперонимы править

Гипонимы править

Родственные слова править

acceptatus

Этимология править

От ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания править