novellus
Латинский править
Морфологические и синтаксические свойства править
падеж | ед. ч. | мн. ч. | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | cр. р. | муж. р. | жен. р. | cр. р. | |
Ном. | novellus | novella | novellum | novellī | novellae | novella |
Ген. | novellī | novellae | novellī | novellōrum | novellārum | novellōrum |
Дат. | novellō | novellae | novellō | novellīs | novellīs | novellīs |
Акк. | novellum | novellam | novellum | novellōs | novellās | novella |
Абл. | novellō | novellā | novellō | novellīs | novellīs | novellīs |
Вок. | novelle | novella | novellum | novellī | novellae | novella |
no-vel-lus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения | |||
---|---|---|---|
м. | ж. | ср. | |
Сравнительная | novellior | novellior | novellius |
Превосходная | novellissĭmus | novellissĭma | novellissĭmum |
Наречие от прилагательного novellus |
---|
novelle |
Корень: --.
Произношение править
Семантические свойства править
Значение править
- уменьш. к novus: молоденький ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- новый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы править
Антонимы править
Гиперонимы править
Гипонимы править
Родственные слова править
Ближайшее родство | |
Этимология править
Происходит от novus «новый», далее из праиндоевр. *newos «новый, молодой».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания править
Библиография править
Для улучшения этой статьи желательно:
|