typ

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	typ	typy
Р.	typu 1, 3 typa 2	typów typów
Д.	typowi	typom
В.	typ 1, 3 typa 2	typy 1, 3 typów 2
Тв.	typem	typami
М.	typie	typach
Зв.	typie	typy

typ

Существительное, мужской род.

Корень: --.

Произношение

• МФА: ед. ч. [tɨp] 

  (файл)

  мн. ч. []

Семантические свойства

Значение

1. тип ◆ W tej części sklepu znajdują się buty typu turystycznego i sportowego.
2. тип ◆ Patrz na tego typa, jak on wygląda! Ubranie to chyba musiał ze śmietnika wyciągnąć!
3. тип ◆ Mariusz to typ samotnika.
4. тип ◆ Ten koń to mój typ. Postawiłem na niego 100 złotych.
5. тип ◆ Strunowce to jeden z typów należących do królestwa zwierząt.
6. тип ◆ Typ orientalny odznacza się dosyć wysokim wzrostem.

Синонимы

2. typek
5. сист. бот. gromada
6. ...

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: typek, typologia, podtyp числительные: typowy глаголы: typować, wytypować наречия: typowo

Этимология

лат. typus < Происходит от др.-греч. τύπος «удар, след, отпечаток», далее из τύπτω «бить», далее из праиндоевр. *taup-, *staup- «бить, топтать».

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• typ spod ciemnej gwiazdy