праиндоевр. *ana «вверх» (ср.: русск. на, лит. nu, готск. ana, др.-в.-нем. an, нем. an, лат. an-, др.-греч. ἀνά, армянск. ամ- (am-), авестийск. ana, санскр. अनु (anu) «по, вдоль»