бєсприкладьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєсприкладьнъ	бєсприкладьно	бєсприкладьна
Р.	бєсприкладьна	бєсприкладьна	бєсприкладьнꙑ
Д.	бєсприкладьнѹ	бєсприкладьнѹ	бєсприкладьнѣ
В.	бєсприкладьнъ	бєсприкладьно	бєсприкладьнѫ
Тв.	бєсприкладьномь	бєсприкладьномь	бєсприкладьноѭ
М.	бєсприкладьнѣ	бєсприкладьнѣ	бєсприкладьнѣ
дв. ч. Им.—В. бєсприкладьна бєсприкладьнѣ бєсприкладьнѣ Р.—М. бєсприкладьнѹ бєсприкладьнѹ бєсприкладьнѹ Д.—Тв. бєсприкладьнома бєсприкладьнома бєсприкладьнама
мн. ч. Им. бєсприкладьни бєсприкладьна бєсприкладьнꙑ Р. бєсприкладьнъ бєсприкладьнъ бєсприкладьнъ Д. бєсприкладьномъ бєсприкладьномъ бєсприкладьнамъ В. бєсприкладьнꙑ бєсприкладьна бєсприкладьнꙑ Тв. бєсприкладьнꙑ бєсприкладьнꙑ бєсприкладьнами М. бєсприкладьнѣхъ бєсприкладьнѣхъ бєсприкладьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєсприкладьнꙑи	бєсприкладьноѥ	бєсприкладьнаꙗ
Р.	бєсприкладьнаѥго	бєсприкладьнаѥго	бєсприкладьнꙑѩ
Д.	бєсприкладьнѹѥмѹ	бєсприкладьнѹѥмѹ	бєсприкладьнѣи
В.	бєсприкладьнꙑи	бєсприкладьноѥ	бєсприкладьнѫѭ
Тв.	бєсприкладьнꙑимь	бєсприкладьнꙑимь	бєсприкладьноѭ
М.	бєсприкладьнѣѥмь	бєсприкладьнѣѥмь	бєсприкладьнѣи
дв. ч. Им.—В. бєсприкладьнаꙗ бєсприкладьнѣи бєсприкладьнѣи Р.—М. бєсприкладьнѹю бєсприкладьнѹю бєсприкладьнѹю Д.—Тв. бєсприкладьнꙑима бєсприкладьнꙑима бєсприкладьнꙑима
мн. ч. Им. бєсприкладьнии бєсприкладьнаꙗ бєсприкладьнꙑѩ Р. бєсприкладьнꙑихъ бєсприкладьнꙑихъ бєсприкладьнꙑихъ Д. бєсприкладьнꙑимъ бєсприкладьнꙑимъ бєсприкладьнꙑимъ В. бєсприкладьнꙑѩ бєсприкладьнаꙗ бєсприкладьнꙑѩ Тв. бєсприкладьнꙑими бєсприкладьнꙑими бєсприкладьнꙑими М. бєсприкладьнꙑихъ бєсприкладьнꙑихъ бєсприкладьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. несравненный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??