бєстѹдьнъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєстѹдьнъ	бєстѹдьно	бєстѹдьна
Р.	бєстѹдьна	бєстѹдьна	бєстѹдьнꙑ
Д.	бєстѹдьнѹ	бєстѹдьнѹ	бєстѹдьнѣ
В.	бєстѹдьнъ	бєстѹдьно	бєстѹдьнѫ
Тв.	бєстѹдьномь	бєстѹдьномь	бєстѹдьноѭ
М.	бєстѹдьнѣ	бєстѹдьнѣ	бєстѹдьнѣ
дв. ч. Им.—В. бєстѹдьна бєстѹдьнѣ бєстѹдьнѣ Р.—М. бєстѹдьнѹ бєстѹдьнѹ бєстѹдьнѹ Д.—Тв. бєстѹдьнома бєстѹдьнома бєстѹдьнама
мн. ч. Им. бєстѹдьни бєстѹдьна бєстѹдьнꙑ Р. бєстѹдьнъ бєстѹдьнъ бєстѹдьнъ Д. бєстѹдьномъ бєстѹдьномъ бєстѹдьнамъ В. бєстѹдьнꙑ бєстѹдьна бєстѹдьнꙑ Тв. бєстѹдьнꙑ бєстѹдьнꙑ бєстѹдьнами М. бєстѹдьнѣхъ бєстѹдьнѣхъ бєстѹдьнахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	бєстѹдьнꙑи	бєстѹдьноѥ	бєстѹдьнаꙗ
Р.	бєстѹдьнаѥго	бєстѹдьнаѥго	бєстѹдьнꙑѩ
Д.	бєстѹдьнѹѥмѹ	бєстѹдьнѹѥмѹ	бєстѹдьнѣи
В.	бєстѹдьнꙑи	бєстѹдьноѥ	бєстѹдьнѫѭ
Тв.	бєстѹдьнꙑимь	бєстѹдьнꙑимь	бєстѹдьноѭ
М.	бєстѹдьнѣѥмь	бєстѹдьнѣѥмь	бєстѹдьнѣи
дв. ч. Им.—В. бєстѹдьнаꙗ бєстѹдьнѣи бєстѹдьнѣи Р.—М. бєстѹдьнѹю бєстѹдьнѹю бєстѹдьнѹю Д.—Тв. бєстѹдьнꙑима бєстѹдьнꙑима бєстѹдьнꙑима
мн. ч. Им. бєстѹдьнии бєстѹдьнаꙗ бєстѹдьнꙑѩ Р. бєстѹдьнꙑихъ бєстѹдьнꙑихъ бєстѹдьнꙑихъ Д. бєстѹдьнꙑимъ бєстѹдьнꙑимъ бєстѹдьнꙑимъ В. бєстѹдьнꙑѩ бєстѹдьнаꙗ бєстѹдьнꙑѩ Тв. бєстѹдьнꙑими бєстѹдьнꙑими бєстѹдьнꙑими М. бєстѹдьнꙑихъ бєстѹдьнꙑихъ бєстѹдьнꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. бесстыдный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??