грѫстокъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	грѫстокъ	грѫстоко	грѫстока
Р.	грѫстока	грѫстока	грѫстокꙑ
Д.	грѫстокѹ	грѫстокѹ	грѫстокѣ
В.	грѫстокъ	грѫстоко	грѫстокѫ
Тв.	грѫстокомь	грѫстокомь	грѫстокоѭ
М.	грѫстокѣ	грѫстокѣ	грѫстокѣ
дв. ч. Им.—В. грѫстока грѫстокѣ грѫстокѣ Р.—М. грѫстокѹ грѫстокѹ грѫстокѹ Д.—Тв. грѫстокома грѫстокома грѫстокама
мн. ч. Им. грѫстоки грѫстока грѫстокꙑ Р. грѫстокъ грѫстокъ грѫстокъ Д. грѫстокомъ грѫстокомъ грѫстокамъ В. грѫстокꙑ грѫстока грѫстокꙑ Тв. грѫстокꙑ грѫстокꙑ грѫстоками М. грѫстокѣхъ грѫстокѣхъ грѫстокахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	грѫстокꙑи	грѫстокоѥ	грѫстокаꙗ
Р.	грѫстокаѥго	грѫстокаѥго	грѫстокꙑѩ
Д.	грѫстокѹѥмѹ	грѫстокѹѥмѹ	грѫстокѣи
В.	грѫстокꙑи	грѫстокоѥ	грѫстокѫѭ
Тв.	грѫстокꙑимь	грѫстокꙑимь	грѫстокоѭ
М.	грѫстокѣѥмь	грѫстокѣѥмь	грѫстокѣи
дв. ч. Им.—В. грѫстокаꙗ грѫстокѣи грѫстокѣи Р.—М. грѫстокѹю грѫстокѹю грѫстокѹю Д.—Тв. грѫстокꙑима грѫстокꙑима грѫстокꙑима
мн. ч. Им. грѫстокии грѫстокаꙗ грѫстокꙑѩ Р. грѫстокꙑихъ грѫстокꙑихъ грѫстокꙑихъ Д. грѫстокꙑимъ грѫстокꙑимъ грѫстокꙑимъ В. грѫстокꙑѩ грѫстокаꙗ грѫстокꙑѩ Тв. грѫстокꙑими грѫстокꙑими грѫстокꙑими М. грѫстокꙑихъ грѫстокꙑихъ грѫстокꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. печальный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??