тврьдъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	тврьдъ	тврьдо	тврьда
Р.	тврьда	тврьда	тврьдꙑ
Д.	тврьдѹ	тврьдѹ	тврьдѣ
В.	тврьдъ	тврьдо	тврьдѫ
Тв.	тврьдомь	тврьдомь	тврьдоѭ
М.	тврьдѣ	тврьдѣ	тврьдѣ
дв. ч. Им.—В. тврьда тврьдѣ тврьдѣ Р.—М. тврьдѹ тврьдѹ тврьдѹ Д.—Тв. тврьдома тврьдома тврьдама
мн. ч. Им. тврьди тврьда тврьдꙑ Р. тврьдъ тврьдъ тврьдъ Д. тврьдомъ тврьдомъ тврьдамъ В. тврьдꙑ тврьда тврьдꙑ Тв. тврьдꙑ тврьдꙑ тврьдами М. тврьдѣхъ тврьдѣхъ тврьдахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	тврьдꙑи	тврьдоѥ	тврьдаꙗ
Р.	тврьдаѥго	тврьдаѥго	тврьдꙑѩ
Д.	тврьдѹѥмѹ	тврьдѹѥмѹ	тврьдѣи
В.	тврьдꙑи	тврьдоѥ	тврьдѫѭ
Тв.	тврьдꙑимь	тврьдꙑимь	тврьдоѭ
М.	тврьдѣѥмь	тврьдѣѥмь	тврьдѣи
дв. ч. Им.—В. тврьдаꙗ тврьдѣи тврьдѣи Р.—М. тврьдѹю тврьдѹю тврьдѹю Д.—Тв. тврьдꙑима тврьдꙑима тврьдꙑима
мн. ч. Им. тврьдии тврьдаꙗ тврьдꙑѩ Р. тврьдꙑихъ тврьдꙑихъ тврьдꙑихъ Д. тврьдꙑимъ тврьдꙑимъ тврьдꙑимъ В. тврьдꙑѩ тврьдаꙗ тврьдꙑѩ Тв. тврьдꙑими тврьдꙑими тврьдꙑими М. тврьдꙑихъ тврьдꙑихъ тврьдꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. твёрдый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??