Морфологические и синтаксические свойства
править
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
Осн.
|
юлдуз
|
юлдузлар
|
Род.
|
юлдузну
|
юлдузланы
|
Н.
|
юлдузгъа
|
юлдузлагъа
|
Вин.
|
юлдузну
|
юлдузланы
|
Мест.
|
юлдузда
|
юлдузларда
|
Исх.
|
юлдуздан
|
юлдузлардан
|
Принадлежность
|
|
лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
1-е
|
юлдузум
|
юлдузубуз
|
2-е
|
юлдузунг
|
юлдузугъуз
|
3-е
|
юлдузу
|
юлдузу
|
|
юл-дуз
Существительное.
Корень: -юлдуз-.
Семантические свойства
править
- астрон. звезда (звёздный) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- звезда (фигура; объект в виде звезды) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
- —
-
-
Родственные слова
править
Происходит от пратюркск. *jul-duŕ «звезда», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. jultuz, караханидск. يُلْدُزْ (yulduz), азерб. ulduz (улдуз; اولدوز), башк. йондоҙ, долганск. һулус, каракалп. juldız (жулдыз), казахск. жұлдыз, карач.-балк. жулдуз, джулдуз, караим. йолдуз, кирг. жылдыз, кр.-тат. yulduz (юлдуз), кумыкск. юлдуз, ногайск. юлдыз, османск. یلدز (yıldız), тат. йолдыз (yoldız), тофалар. сылтыс, тувинск. сылдыс, туркм. ýyldyz, тур., гагаузск. yıldız, узб. yulduz (юлдуз), уйгурск. يۇلتۇز (yultuz), хакас., шорск. чылтыс, чувашск. ҫӑлтӑр, южн.-алтайск. јылдыс, якутск. сулус и др.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править