җайлашучы

Татарский

Латиница (Latinça)

caylaşuçı

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	җайлашучы	җайлашучылар
Прит.	җайлашучының	җайлашучыларның
Д.	җайлашучыга	җайлашучыларга
В.	җайлашучыны	җайлашучыларны
М.	җайлашучыда	җайлашучыларда
Исх.	җайлашучыдан	җайлашучылардан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е җайлашучым җайлашучыбыз 2-е җайлашучың җайлашучыгыз 3-е җайлашучысы җайлашучысы

җай-ла-шу-чы́

Существительное. Корень: -җай-; аффиксы: -ла-ш-у-чы.

Семантические свойства

Значение

1. приспособленец

Родственные слова

Ближайшее родство