Казахский

править

Морфологические и синтаксические свойства

править
падеж ед. ч. мн. ч.
Им. құйрық құйрықтар
Р. құйрықтың құйрықтардың
Д. құйрыққа құйрықтарға
В. құйрықты құйрықтарды
М. құйрықта құйрықтарда
Исх. құйрықтан құйрықтардан
Тв. құйрықпен құйрықтармен

құйрық

Существительное.

Корень: -құйрық-.

Произношение

править

Семантические свойства

править
 
Құйрық

Значение

править
  1. анат. хвост ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  2. зад; задняя часть тела человека ниже спины; ягодицы ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  3. перен. конец; край (предметов) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

править

Антонимы

править

Гиперонимы

править

Гипонимы

править

Родственные слова

править
Ближайшее родство

Этимология

править

От пратюркск. *Kudruk «хвост», от которой в числе прочего произошли: др.-тюрк. qudruq, quduruq, quðruq, башк. ҡойроҡ, южн.-алтайск., кирг. куйрук, азерб., крымск.-тат., узб. quyruq, тат. койрык, qoyrıq, туркм. guýruk, гагауз., тур. kuyruk, казахск. құйрық, карач.-балкарск., кумыкск. къуйрукъ, тофалар. ӄудуруӄ, долганск., якут. кутурук, урумск. хурйух, шорск. қузруқ, қузуруқ и др.

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

править