әҙәм

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	әҙәм	әҙәмдәр
Прит.	әҙәмдең	әҙәмдәрҙең
Д.	әҙәмгә	әҙәмдәргә
В.	әҙәмде	әҙәмдәрҙе
М.	әҙәмдә	әҙәмдәрҙә
Исх.	әҙәмдән	әҙәмдәрҙән
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е әҙәмем әҙәмебеҙ 2-е әҙәмең әҙәмегеҙ 3-е әҙәме әҙәме

ә·ҙәм

Существительное.

корень: -әҙәм-

Произношение

• МФА: [æˈðæm] 

  (файл)

Семантические свойства

Ике әҙәм: ир менән ҡатын

Значение

1. человек (человеческий) ◆ Әҙәм балаһы — сын человеческий ◆ Күрәсәген күрмәй әҙәм гүргә инмәй. — Не пройдя через предначертанное, человек в могилу не спустится. ◆ Бал себенде, яҡшы hүҙ әҙәмде берләштерә. — Мёд сводит вместе мух, доброе слово объединяет людей. Башкирская пословица

Синонимы

1. кеше, бәндә, инсан

Гипонимы

1. бала, ир, ҡатын, ҡыҙ

Родственные слова

Ближайшее родство
прилагательные: әҙәмсел

Этимология

Из перс. آدم (âdam), из араб. آدم (ʾādam) ‘человек’, далее из ивр. אָדָם, букв. «человек»; однокоренное со словами ивр. אדמה‎ «земля» и אדום «красный».