abludo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: ablud-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	abludō	abludor	abludam	abludar	—	—
	2 p.	abludis	abluderis	abludas	abludāris	ablude	abludere
	3 p.	abludit	abluditur	abludat	abludātur	—	—
Plur.	1 p.	abludimus	abludimur	abludāmus	abludāmur	—	—
	2 p.	abluditis	abludimini	abludātis	abludamini	abludite	abludimini
	3 p.	abludunt	abluduntur	abludant	abludantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	abludēbam	abludēbar	abluderem	abluderer
	2 p.	abludēbas	abludebāris	abluderes	abluderēris
	3 p.	abludēbat	abludebātur	abluderet	abluderētur
Plur.	1 p.	abludebāmus	abludebāmur	abluderēmus	abluderēmur
	2 p.	abludebātis	abludebamini	abluderētis	abluderēmini
	3 p.	abludēbant	abludebantur	abluderent	abluderentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	abludam	abludar	—
	2 p.	abludes	abludēris	abludito
	3 p.	abludet	abludētur	abludito
Plur.	1 p.	abludēmus	abludēmur	—
	2 p.	abludētis	abludemini	abluditōte
	3 p.	abludentur	abludunto

Infīnitivus praesentis actīvi	abludĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	abludi
Participium praesentis actīvi	abludens
Gerundium	abludendi
Gerundivum	abludendus, -a, -um

abludo

Глагол, третье спряжение.

Приставка: ab-; корень: -lud-; окончание: -o.

Семантические свойства

Значение

1. отклоняться, расходиться, не походить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Происходит от ??