Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: annuntiā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
annuntiō
|
annuntior
|
annuntiem
|
annuntier
|
—
|
—
|
2 p.
|
annuntias
|
annuntiāris
|
annunties
|
annuntiēris
|
annuntiā
|
annuntiare
|
3 p.
|
annuntiat
|
annuntiātur
|
annuntiet
|
annuntiētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
annuntiāmus
|
annuntiāmur
|
annuntiēmus
|
annuntiēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
annuntiātis
|
annuntiāmini
|
annuntiētis
|
annuntiēmini
|
annuntiāte
|
annuntiamini
|
3 p.
|
annuntiant
|
annuntiantur
|
annuntient
|
annuntientur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
annuntiābam
|
annuntiābar
|
annuntiārem
|
annuntiārer
|
2 p.
|
annuntiābas
|
annuntiabāris
|
annuntiāres
|
annuntiarēris
|
3 p.
|
annuntiābat
|
annuntiabātur
|
annuntiāret
|
annuntiarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
annuntiabāmus
|
annuntiabāmur
|
annuntiarēmus
|
annuntiarēmur
|
2 p.
|
annuntiabātis
|
annuntiabamini
|
annuntiarētis
|
annuntiarēmini
|
3 p.
|
annuntiābant
|
annuntiabantur
|
annuntiarent
|
annuntiarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
annuntiābo
|
annuntiabor
|
—
|
2 p.
|
annuntiābis
|
annuntiaberis
|
annuntiāto
|
3 p.
|
annuntiābit
|
annuntiabitur
|
annuntiāto
|
Plur.
|
1 p.
|
annuntiabimus
|
annuntiabimur
|
—
|
2 p.
|
annuntiabitis
|
annuntiabimini
|
annuntiatōte
|
3 p.
|
annuntiabuntur
|
annuntianto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
annuntiāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
annuntiāri
|
Participium praesentis actīvi
|
annuntiāns
|
Gerundium
|
annuntiandī
|
Gerundivum
|
annuntiandus, -a, -um
|
Основа перфекта: annuntiāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
annuntiāvī
|
annuntiāverim
|
annuntiāveram
|
annuntiāvissem
|
annuntiāverō
|
2 p.
|
annuntiāvisti
|
annuntiāveris
|
annuntiāveras
|
annuntiāvisses
|
annuntiāveris
|
3 p.
|
annuntiāvit
|
annuntiāverit
|
annuntiāverat
|
annuntiāvisset
|
annuntiāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
annuntiāvimus
|
annuntiāverimus
|
annuntiāverāmus
|
annuntiāvissēmus
|
annuntiāverimus
|
2 p.
|
annuntiāvistis
|
annuntiāveritis
|
annuntiāverātis
|
annuntiāvissētis
|
annuntiāveritis
|
3 p.
|
annuntiāvērunt
|
annuntiāverint
|
annuntiāverant
|
annuntiāvissent
|
annuntiāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
annuntiāvisse
|
Основа супина: annuntiāt-
Participium perfecti passivi
|
annuntiātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
annuntiātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
annuntiātum
|
Supinum II
|
annuntiātū
|
annuntio
Глагол, первое спряжение.
Приставка: an-; корень: --.
Семантические свойства
править
- объявлять, доносить, сообщать, докладывать (caedem Galbae Su; de ejus exitio Ap); возвещать (veritatem Vlg). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править