Морфологические и синтаксические свойства
править
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
---|
Им.
|
armiya
|
armiyalar
|
Р.
|
armiyaning
|
armiyalarning
|
Д.
|
armiyaga
|
armiyalarga
|
В.
|
armiyani
|
armiyalarni
|
М.
|
armiyada
|
armiyalarda
|
Исх.
|
armiyadan
|
armiyalardan
|
|
Принадлежность
|
|
---|
1-е лицо ед. ч. (мой)
|
---|
Им.
|
armiyam
|
armiyalarim
| Р.
|
armiyamning
|
armiyalarimning
| Д.
|
armiyamga
|
armiyalarimga
| В.
|
armiyamni
|
armiyalarimni
| М.
|
armiyamda
|
armiyalarimda
| Исх.
|
armiyamdan
|
armiyalarimdan
| 2-е лицо ед. ч. (твой)
|
---|
Им.
|
armiyang
|
armiyalaring
| Р.
|
armiyangning
|
armiyalaringning
| Д.
|
armiyangga
|
armiyalaringga
| В.
|
armiyangni
|
armiyalaringni
| М.
|
armiyangda
|
armiyalaringda
| Исх.
|
armiyangdan
|
armiyalaringdan
| 3-е лицо ед. ч. (его)
|
---|
Им.
|
armiyasi
|
armiyalari
| Р.
|
armiyasining
|
armiyalarining
| Д.
|
armiyasiga
|
armiyalariga
| В.
|
armiyasini
|
armiyalarini
| М.
|
armiyasida
|
armiyalarida
| Исх.
|
armiyasidan
|
armiyalaridan
| 1-е лицо мн. ч. (наш)
|
---|
Им.
|
armiyamiz
|
armiyalarimiz
| Р.
|
armiyamizning
|
armiyalarimizning
| Д.
|
armiyamizga
|
armiyalarimizga
| В.
|
armiyamizni
|
armiyalarimizni
| М.
|
armiyamizda
|
armiyalarimizda
| Исх.
|
armiyamizdan
|
armiyalarimizdan
| 2-е лицо мн. ч. (ваш)
|
---|
Им.
|
armiyangiz
|
armiyalaringiz
| Р.
|
armiyangizning
|
armiyalaringizning
| Д.
|
armiyangizga
|
armiyalaringizga
| В.
|
armiyangizni
|
armiyalaringizni
| М.
|
armiyangizda
|
armiyalaringizda
| Исх.
|
armiyangizdan
|
armiyalaringizdan
| 3-е лицо мн. ч. (их)
|
---|
Им.
|
armiyasi
|
armiyalari
| Р.
|
armiyasining
|
armiyalarining
| Д.
|
armiyasiga
|
armiyalariga
| В.
|
armiyasini
|
armiyalarini
| М.
|
armiyasida
|
armiyalarida
| Исх.
|
armiyasidan
|
armiyalaridan
|
|
armiya
Существительное.
Корень: --.
Семантические свойства
править
- армия ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
Происходит от франц. armée из средневек. лат. armata «вооружённая», прич. прош. ж. р. от armare «вооружать», далее из arma «оружие», далее из праиндоевр. *ar- «соединять, сочленять» (ср.: русск. ярмо, лит. arti «близко», лат. artus «член», др.-греч. ἀραρίσκω «смыкать», армянск. արնամ (arrnem) «делать», авестийск. arɔ̄nte «застревать», санскр. अर्पयति (arpayati) «закреплять»)
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править