Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: concordā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concordō
|
concordor
|
concordem
|
concorder
|
—
|
—
|
2 p.
|
concordas
|
concordāris
|
concordes
|
concordēris
|
concordā
|
concordare
|
3 p.
|
concordat
|
concordātur
|
concordet
|
concordētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
concordāmus
|
concordāmur
|
concordēmus
|
concordēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
concordātis
|
concordāmini
|
concordētis
|
concordēmini
|
concordāte
|
concordamini
|
3 p.
|
concordant
|
concordantur
|
concordent
|
concordentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
concordābam
|
concordābar
|
concordārem
|
concordārer
|
2 p.
|
concordābas
|
concordabāris
|
concordāres
|
concordarēris
|
3 p.
|
concordābat
|
concordabātur
|
concordāret
|
concordarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
concordabāmus
|
concordabāmur
|
concordarēmus
|
concordarēmur
|
2 p.
|
concordabātis
|
concordabamini
|
concordarētis
|
concordarēmini
|
3 p.
|
concordābant
|
concordabantur
|
concordarent
|
concordarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
concordābo
|
concordabor
|
—
|
2 p.
|
concordābis
|
concordaberis
|
concordāto
|
3 p.
|
concordābit
|
concordabitur
|
concordāto
|
Plur.
|
1 p.
|
concordabimus
|
concordabimur
|
—
|
2 p.
|
concordabitis
|
concordabimini
|
concordatōte
|
3 p.
|
concordabuntur
|
concordanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
concordāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
concordāri
|
Participium praesentis actīvi
|
concordāns
|
Gerundium
|
concordandī
|
Gerundivum
|
concordandus, -a, -um
|
Основа перфекта: concordāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
concordāvī
|
concordāverim
|
concordāveram
|
concordāvissem
|
concordāverō
|
2 p.
|
concordāvisti
|
concordāveris
|
concordāveras
|
concordāvisses
|
concordāveris
|
3 p.
|
concordāvit
|
concordāverit
|
concordāverat
|
concordāvisset
|
concordāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
concordāvimus
|
concordāverimus
|
concordāverāmus
|
concordāvissēmus
|
concordāverimus
|
2 p.
|
concordāvistis
|
concordāveritis
|
concordāverātis
|
concordāvissētis
|
concordāveritis
|
3 p.
|
concordāvērunt
|
concordāverint
|
concordāverant
|
concordāvissent
|
concordāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
concordāvisse
|
Основа супина: concordāt-
Participium perfecti passivi
|
concordātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
concordātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
concordātum
|
Supinum II
|
concordātū
|
con-cor-dō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- согласоваться ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править