Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: cōnsecā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cōnsecō
|
cōnsecor
|
cōnsecem
|
cōnsecer
|
—
|
—
|
2 p.
|
cōnsecas
|
cōnsecāris
|
cōnseces
|
cōnsecēris
|
cōnsecā
|
cōnsecare
|
3 p.
|
cōnsecat
|
cōnsecātur
|
cōnsecet
|
cōnsecētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
cōnsecāmus
|
cōnsecāmur
|
cōnsecēmus
|
cōnsecēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
cōnsecātis
|
cōnsecāmini
|
cōnsecētis
|
cōnsecēmini
|
cōnsecāte
|
cōnsecamini
|
3 p.
|
cōnsecant
|
cōnsecantur
|
cōnsecent
|
cōnsecentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cōnsecābam
|
cōnsecābar
|
cōnsecārem
|
cōnsecārer
|
2 p.
|
cōnsecābas
|
cōnsecabāris
|
cōnsecāres
|
cōnsecarēris
|
3 p.
|
cōnsecābat
|
cōnsecabātur
|
cōnsecāret
|
cōnsecarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
cōnsecabāmus
|
cōnsecabāmur
|
cōnsecarēmus
|
cōnsecarēmur
|
2 p.
|
cōnsecabātis
|
cōnsecabamini
|
cōnsecarētis
|
cōnsecarēmini
|
3 p.
|
cōnsecābant
|
cōnsecabantur
|
cōnsecarent
|
cōnsecarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
cōnsecābo
|
cōnsecabor
|
—
|
2 p.
|
cōnsecābis
|
cōnsecaberis
|
cōnsecāto
|
3 p.
|
cōnsecābit
|
cōnsecabitur
|
cōnsecāto
|
Plur.
|
1 p.
|
cōnsecabimus
|
cōnsecabimur
|
—
|
2 p.
|
cōnsecabitis
|
cōnsecabimini
|
cōnsecatōte
|
3 p.
|
cōnsecabuntur
|
cōnsecanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
cōnsecāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
cōnsecāri
|
Participium praesentis actīvi
|
cōnsecāns
|
Gerundium
|
cōnsecandī
|
Gerundivum
|
cōnsecandus, -a, -um
|
Основа перфекта: cōnsecu-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
cōnsecuī
|
cōnsecuerim
|
cōnsecueram
|
cōnsecuissem
|
cōnsecuerō
|
2 p.
|
cōnsecuisti
|
cōnsecueris
|
cōnsecueras
|
cōnsecuisses
|
cōnsecueris
|
3 p.
|
cōnsecuit
|
cōnsecuerit
|
cōnsecuerat
|
cōnsecuisset
|
cōnsecuerit
|
Pl.
|
1 p.
|
cōnsecuimus
|
cōnsecuerimus
|
cōnsecuerāmus
|
cōnsecuissēmus
|
cōnsecuerimus
|
2 p.
|
cōnsecuistis
|
cōnsecueritis
|
cōnsecuerātis
|
cōnsecuissētis
|
cōnsecueritis
|
3 p.
|
cōnsecuērunt
|
cōnsecuerint
|
cōnsecuerant
|
cōnsecuissent
|
cōnsecuerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
cōnsecuisse
|
Основа супина: cōnsect-
Participium perfecti passivi
|
cōnsectus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
cōnsectūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
cōnsectum
|
Supinum II
|
cōnsectū
|
cōn-se-cō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: -sec-; окончание: -o.
Семантические свойства
править
- разрезать, изрезать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- обрезать, срезать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
Родственные слова
править
Происходит от Шаблон:этимология:consecare
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править