Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: consentī-
|
Praesens
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
consentiō
|
consentior
|
consentiam
|
consentiar
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
consentis
|
consentīris
|
consentias
|
consentiāris
|
consentī
|
consentīre
|
---|
3 p.
|
consentit
|
consentītur
|
consentiat
|
consentiātur
|
—
|
—
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
consentīmus
|
consentīmur
|
consentiāmus
|
consentiāmur
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
consentītis
|
consentimini
|
consentiātis
|
consentiāmini
|
consentīte
|
consentimini
|
---|
3 p.
|
consentiunt
|
consentiuntur
|
consentiant
|
consentiantur
|
—
|
—
|
---|
|
Imperfectum
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
consentiēbam
|
consentiēbar
|
consentīrem
|
consentīrer
|
---|
2 p.
|
consentiēbas
|
consentiebāris
|
consentīres
|
consentirēris
|
---|
3 p.
|
consentiēbat
|
consentiebātur
|
consentīret
|
consentirētur
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
consentiebāmus
|
consentiebāmur
|
consentirēmus
|
consentirēmur
|
---|
2 p.
|
consentiebātis
|
consentiebamini
|
consentirētis
|
consentirēmini
|
---|
3 p.
|
consentiēbant
|
consentiebantur
|
consentīrent
|
consentirentur
|
---|
|
Futūrum I
|
---|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
consentiam
|
consentiar
|
—
|
---|
2 p.
|
consenties
|
consentiēris
|
consentīto
|
---|
3 p.
|
consentiet
|
consentiētur
|
consentīto
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
consentiēmus
|
consentiēmur
|
—
|
---|
2 p.
|
consentiētis
|
consentiemini
|
consentitōte
|
---|
3 p.
|
consentientur
|
consentiunto
|
---|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
consentīre
|
---|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
consentīri
|
---|
Participium praesentis actīvi
|
consentiens
|
---|
Gerundium
|
consentiendi
|
---|
Gerundivum
|
consentiendus, -a, -um
|
---|
Основа перфекта: consentīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
---|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
---|
Sg.
|
1 p.
|
consentīvī
|
consentīverim
|
consentīveram
|
consentīvissem
|
consentīverō
|
---|
2 p.
|
consentīvisti
|
consentīveris
|
consentīveras
|
consentīvisses
|
consentīveris
|
---|
3 p.
|
consentīvit
|
consentīverit
|
consentīverat
|
consentīvisset
|
consentīverit
|
---|
Pl.
|
1 p.
|
consentīvimus
|
consentīverimus
|
consentīverāmus
|
consentīvissēmus
|
consentīverimus
|
---|
2 p.
|
consentīvistis
|
consentīveritis
|
consentīverātis
|
consentīvissētis
|
consentīveritis
|
---|
3 p.
|
consentīvērunt
|
consentīverint
|
consentīverant
|
consentīvissent
|
consentīverint
|
---|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
consentīvisse
|
---|
Основа супина: consentīt-
Participium perfecti passivi
|
consentītus, -a, -um
|
---|
Participium futuri activi
|
consentītūrus, -a, -um
|
---|
Supinum I
|
consentītum
|
---|
Supinum II
|
consentītū
|
---|
consentio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства
править
- быть согласным, соглашаться ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- сговариваться, составлять заговор (contra или adversus aliquem C, L etc.; belli faciendi causa C; ad urodendam Hannibali urbem L) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править