decipio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: dēcipĭ-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	dēcipiō	dēcipior	dēcipiam	dēcipiar	—	—
	2 p.	dēcipis	dēciperis	dēcipias	dēcipiāris	dēcipe	dēcipere
	3 p.	dēcipit	dēcipitur	dēcipiat	dēcipiātur	—	—
Plur.	1 p.	dēcipimus	dēcipimur	dēcipiāmus	dēcipiāmur	—	—
	2 p.	dēcipitis	dēcipimini	dēcipiātis	dēcipiāmini	dēcipite	dēciperēmini
	3 p.	dēcipiunt	dēcipiuntur	dēcipiant	dēcipiantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	dēcipiēbam	dēcipiebar	dēciperem	dēciperer
	2 p.	dēcipiēbas	dēcipiebāris	dēciperes	dēciperēris
	3 p.	dēcipiēbat	dēcipiebātur	dēciperet	dēciperētur
Plur.	1 p.	dēcipiebāmus	dēcipiebāmur	dēciperēmus	dēciperēmur
	2 p.	dēcipiebātis	dēcipiebamini	dēciperētis	dēciperēmini
	3 p.	dēcipiēbant	dēcipiebantur	dēciperent	dēciperentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	dēcipiam	dēcipiar	—
	2 p.	dēcipiēs	dēcipiēris	dēcipito
	3 p.	dēcipiet	dēcipiētur	dēcipito
Plur.	1 p.	dēcipiēmus	dēcipiēmur	—
	2 p.	dēcipiētis	dēcipiēmini	dēcipitōte
	3 p.	dēcipiēntur	dēcipiunto

Infīnitivus praesentis actīvi	dēcipĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	dēcipi
Participium praesentis actīvi	dēcipiens
Gerundium	dēcipiendi
Gerundivum	dēcipiendus, -a, -um

Основа перфекта: decēp-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	decēpī	decēperim	decēperam	decēpissem	decēperō
	2 p.	decēpisti	decēperis	decēperas	decēpisses	decēperis
	3 p.	decēpit	decēperit	decēperat	decēpisset	decēperit
Pl.	1 p.	decēpimus	decēperimus	decēperāmus	decēpissēmus	decēperimus
	2 p.	decēpistis	decēperitis	decēperātis	decēpissētis	decēperitis
	3 p.	decēpērunt	decēperint	decēperant	decēpissent	decēperint

Infīnitivus perfecti actīvi	decēpisse

Основа супина: decept-

Participium perfecti passivi	deceptus, -a, -um
Participium futuri activi	deceptūrus, -a, -um
Supinum I	deceptum
Supinum II	deceptū

dē-ci-pi·ō

Глагол, третье спряжение.

Приставка: de-; корень: -cipi-; окончание: -ō.

Семантические свойства

Значение

1. вводить в заблуждение, обманывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: decipulum (decipula), deceptio, deceptor прилагательные: deceptorius глаголы: capio

Этимология

Происходит от Шаблон:этимология:decipere

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

Пословицы и поговорки

• mundus vult decipi ergo decipiatur