Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: emancipā-
|
Praesens
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
emancipō
|
emancipor
|
emancipem
|
emanciper
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
emancipas
|
emancipāris
|
emancipes
|
emancipēris
|
emancipā
|
emancipare
|
---|
3 p.
|
emancipat
|
emancipātur
|
emancipet
|
emancipētur
|
—
|
—
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
emancipāmus
|
emancipāmur
|
emancipēmus
|
emancipēmur
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
emancipātis
|
emancipāmini
|
emancipētis
|
emancipēmini
|
emancipāte
|
emancipamini
|
---|
3 p.
|
emancipant
|
emancipantur
|
emancipent
|
emancipentur
|
—
|
—
|
---|
|
Imperfectum
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
emancipābam
|
emancipābar
|
emancipārem
|
emancipārer
|
---|
2 p.
|
emancipābas
|
emancipabāris
|
emancipāres
|
emanciparēris
|
---|
3 p.
|
emancipābat
|
emancipabātur
|
emancipāret
|
emanciparētur
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
emancipabāmus
|
emancipabāmur
|
emanciparēmus
|
emanciparēmur
|
---|
2 p.
|
emancipabātis
|
emancipabamini
|
emanciparētis
|
emanciparēmini
|
---|
3 p.
|
emancipābant
|
emancipabantur
|
emanciparent
|
emanciparentur
|
---|
|
Futūrum I
|
---|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
emancipābo
|
emancipabor
|
—
|
---|
2 p.
|
emancipābis
|
emancipaberis
|
emancipāto
|
---|
3 p.
|
emancipābit
|
emancipabitur
|
emancipāto
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
emancipabimus
|
emancipabimur
|
—
|
---|
2 p.
|
emancipabitis
|
emancipabimini
|
emancipatōte
|
---|
3 p.
|
emancipabuntur
|
emancipanto
|
---|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
emancipāre
|
---|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
emancipāri
|
---|
Participium praesentis actīvi
|
emancipāns
|
---|
Gerundium
|
emancipandī
|
---|
Gerundivum
|
emancipandus, -a, -um
|
---|
Основа перфекта: emancipāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
---|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
---|
Sg.
|
1 p.
|
emancipāvī
|
emancipāverim
|
emancipāveram
|
emancipāvissem
|
emancipāverō
|
---|
2 p.
|
emancipāvisti
|
emancipāveris
|
emancipāveras
|
emancipāvisses
|
emancipāveris
|
---|
3 p.
|
emancipāvit
|
emancipāverit
|
emancipāverat
|
emancipāvisset
|
emancipāverit
|
---|
Pl.
|
1 p.
|
emancipāvimus
|
emancipāverimus
|
emancipāverāmus
|
emancipāvissēmus
|
emancipāverimus
|
---|
2 p.
|
emancipāvistis
|
emancipāveritis
|
emancipāverātis
|
emancipāvissētis
|
emancipāveritis
|
---|
3 p.
|
emancipāvērunt
|
emancipāverint
|
emancipāverant
|
emancipāvissent
|
emancipāverint
|
---|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
emancipāvisse
|
---|
Основа супина: emancipāt-
Participium perfecti passivi
|
emancipātus, -a, -um
|
---|
Participium futuri activi
|
emancipātūrus, -a, -um
|
---|
Supinum I
|
emancipātum
|
---|
Supinum II
|
emancipātū
|
---|
emancipo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: e-; корень: --.
Семантические свойства
править
-
- освобождать сына из-под отцовской власти (путём троекратных mancipatio и manumissio) L, PJ, CJ, Dig;
- отказываться, уступать, отдавать (filium in adoptionem alicui C; praedia paterna Q; agrum Su);
- передавать (se alicui Pl). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править