Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: examinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
examinō
|
examinor
|
examinem
|
examiner
|
—
|
—
|
2 p.
|
examinas
|
examināris
|
examines
|
examinēris
|
examinā
|
examinare
|
3 p.
|
examinat
|
examinātur
|
examinet
|
examinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
examināmus
|
examināmur
|
examinēmus
|
examinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
examinātis
|
examināmini
|
examinētis
|
examinēmini
|
examināte
|
examinamini
|
3 p.
|
examinant
|
examinantur
|
examinent
|
examinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
examinābam
|
examinābar
|
examinārem
|
examinārer
|
2 p.
|
examinābas
|
examinabāris
|
examināres
|
examinarēris
|
3 p.
|
examinābat
|
examinabātur
|
examināret
|
examinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
examinabāmus
|
examinabāmur
|
examinarēmus
|
examinarēmur
|
2 p.
|
examinabātis
|
examinabamini
|
examinarētis
|
examinarēmini
|
3 p.
|
examinābant
|
examinabantur
|
examinarent
|
examinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
examinābo
|
examinabor
|
—
|
2 p.
|
examinābis
|
examinaberis
|
examināto
|
3 p.
|
examinābit
|
examinabitur
|
examināto
|
Plur.
|
1 p.
|
examinabimus
|
examinabimur
|
—
|
2 p.
|
examinabitis
|
examinabimini
|
examinatōte
|
3 p.
|
examinabuntur
|
examinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
examināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
examināri
|
Participium praesentis actīvi
|
examināns
|
Gerundium
|
examinandī
|
Gerundivum
|
examinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: examināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
examināvī
|
examināverim
|
examināveram
|
examināvissem
|
examināverō
|
2 p.
|
examināvisti
|
examināveris
|
examināveras
|
examināvisses
|
examināveris
|
3 p.
|
examināvit
|
examināverit
|
examināverat
|
examināvisset
|
examināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
examināvimus
|
examināverimus
|
examināverāmus
|
examināvissēmus
|
examināverimus
|
2 p.
|
examināvistis
|
examināveritis
|
examināverātis
|
examināvissētis
|
examināveritis
|
3 p.
|
examināvērunt
|
examināverint
|
examināverant
|
examināvissent
|
examināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
examināvisse
|
Основа супина: examināt-
Participium perfecti passivi
|
examinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
examinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
examinātum
|
Supinum II
|
examinātū
|
examino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства
править
- [examen]
- роиться (examinant alvi Col);
- (точно) взвешивать, отвешивать (aliquid ad certum pondus Cs);
- уравновешивать (aliquid C etc.): paribus ponderibus examinatus C находящийся в состоянии равновесия;
- (тщательно) исследовать, испытывать (aliquid amicorum judicio PJ): nulla res potest esse eadem festinata simul et examinata Ap ни в чём нельзя сочетать поспешности с тщательностью. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
-
-
-
-
-
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править