Морфологические и синтаксические свойства
править
Основа инфекта: excogitā-
|
Praesens
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
excogitō
|
excogitor
|
excogitem
|
excogiter
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
excogitas
|
excogitāris
|
excogites
|
excogitēris
|
excogitā
|
excogitare
|
---|
3 p.
|
excogitat
|
excogitātur
|
excogitet
|
excogitētur
|
—
|
—
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
excogitāmus
|
excogitāmur
|
excogitēmus
|
excogitēmur
|
—
|
—
|
---|
2 p.
|
excogitātis
|
excogitāmini
|
excogitētis
|
excogitēmini
|
excogitāte
|
excogitamini
|
---|
3 p.
|
excogitant
|
excogitantur
|
excogitent
|
excogitentur
|
—
|
—
|
---|
|
Imperfectum
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
excogitābam
|
excogitābar
|
excogitārem
|
excogitārer
|
---|
2 p.
|
excogitābas
|
excogitabāris
|
excogitāres
|
excogitarēris
|
---|
3 p.
|
excogitābat
|
excogitabātur
|
excogitāret
|
excogitarētur
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
excogitabāmus
|
excogitabāmur
|
excogitarēmus
|
excogitarēmur
|
---|
2 p.
|
excogitabātis
|
excogitabamini
|
excogitarētis
|
excogitarēmini
|
---|
3 p.
|
excogitābant
|
excogitabantur
|
excogitarent
|
excogitarentur
|
---|
|
Futūrum I
|
---|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
---|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
---|
Sing.
|
1 p.
|
excogitābo
|
excogitabor
|
—
|
---|
2 p.
|
excogitābis
|
excogitaberis
|
excogitāto
|
---|
3 p.
|
excogitābit
|
excogitabitur
|
excogitāto
|
---|
Plur.
|
1 p.
|
excogitabimus
|
excogitabimur
|
—
|
---|
2 p.
|
excogitabitis
|
excogitabimini
|
excogitatōte
|
---|
3 p.
|
excogitabuntur
|
excogitanto
|
---|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
excogitāre
|
---|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
excogitāri
|
---|
Participium praesentis actīvi
|
excogitāns
|
---|
Gerundium
|
excogitandī
|
---|
Gerundivum
|
excogitandus, -a, -um
|
---|
Основа перфекта: excogitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
---|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
---|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
---|
Sg.
|
1 p.
|
excogitāvī
|
excogitāverim
|
excogitāveram
|
excogitāvissem
|
excogitāverō
|
---|
2 p.
|
excogitāvisti
|
excogitāveris
|
excogitāveras
|
excogitāvisses
|
excogitāveris
|
---|
3 p.
|
excogitāvit
|
excogitāverit
|
excogitāverat
|
excogitāvisset
|
excogitāverit
|
---|
Pl.
|
1 p.
|
excogitāvimus
|
excogitāverimus
|
excogitāverāmus
|
excogitāvissēmus
|
excogitāverimus
|
---|
2 p.
|
excogitāvistis
|
excogitāveritis
|
excogitāverātis
|
excogitāvissētis
|
excogitāveritis
|
---|
3 p.
|
excogitāvērunt
|
excogitāverint
|
excogitāverant
|
excogitāvissent
|
excogitāverint
|
---|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
excogitāvisse
|
---|
Основа супина: excogitāt-
Participium perfecti passivi
|
excogitātus, -a, -um
|
---|
Participium futuri activi
|
excogitātūrus, -a, -um
|
---|
Supinum I
|
excogitātum
|
---|
Supinum II
|
excogitātū
|
---|
excogito
Глагол, первое спряжение.
Приставка: ex-; корень: --.
Семантические свойства
править
- выдумывать, придумывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова
править
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
править