exsilio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: exsilī-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exsiliō	exsilior	exsiliam	exsiliar	—	—
	2 p.	exsilis	exsilīris	exsilias	exsiliāris	exsilī	exsilīre
	3 p.	exsilit	exsilītur	exsiliat	exsiliātur	—	—
Plur.	1 p.	exsilīmus	exsilīmur	exsiliāmus	exsiliāmur	—	—
	2 p.	exsilītis	exsilimini	exsiliātis	exsiliāmini	exsilīte	exsilimini
	3 p.	exsiliunt	exsiliuntur	exsiliant	exsiliantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	exsiliēbam	exsiliēbar	exsilīrem	exsilīrer
	2 p.	exsiliēbas	exsiliebāris	exsilīres	exsilirēris
	3 p.	exsiliēbat	exsiliebātur	exsilīret	exsilirētur
Plur.	1 p.	exsiliebāmus	exsiliebāmur	exsilirēmus	exsilirēmur
	2 p.	exsiliebātis	exsiliebamini	exsilirētis	exsilirēmini
	3 p.	exsiliēbant	exsiliebantur	exsilīrent	exsilirentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	exsiliam	exsiliar	—
	2 p.	exsilies	exsiliēris	exsilīto
	3 p.	exsiliet	exsiliētur	exsilīto
Plur.	1 p.	exsiliēmus	exsiliēmur	—
	2 p.	exsiliētis	exsiliemini	exsilitōte
	3 p.	exsilientur	exsiliunto

Infīnitivus praesentis actīvi	exsilīre
Infīnitivus praesentis passīvi	exsilīri
Participium praesentis actīvi	exsiliens
Gerundium	exsiliendi
Gerundivum	exsiliendus, -a, -um

Основа перфекта: exsilīv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	exsilīvī	exsilīverim	exsilīveram	exsilīvissem	exsilīverō
	2 p.	exsilīvisti	exsilīveris	exsilīveras	exsilīvisses	exsilīveris
	3 p.	exsilīvit	exsilīverit	exsilīverat	exsilīvisset	exsilīverit
Pl.	1 p.	exsilīvimus	exsilīverimus	exsilīverāmus	exsilīvissēmus	exsilīverimus
	2 p.	exsilīvistis	exsilīveritis	exsilīverātis	exsilīvissētis	exsilīveritis
	3 p.	exsilīvērunt	exsilīverint	exsilīverant	exsilīvissent	exsilīverint

Infīnitivus perfecti actīvi	exsilīvisse

Основа супина: exsilīt-

Participium perfecti passivi	exsilītus, -a, -um
Participium futuri activi	exsilītūrus, -a, -um
Supinum I	exsilītum
Supinum II	exsilītū

exsilio

Глагол, четвёртое спряжение.

Приставка: ex-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. выскакивать, выпрыгивать (e man Su; foras Pl);
2. внезапно возникать, появляться (subitum nemus exsiluit Sil; in forum e. Ap);
3. подскакивать (ad aliquem Ter; e. gaudio C); вскакивать (de sella C и ex sella QC; cathedra PJ); соскакивать (stratis O);
4. взвиваться, взлетать (arundo in caelum exsilit SenT);
5. быстро подниматься, устремляться вверх (exilit — v. l. к exiit — ad caelum arbos V): Cicero, a quo Romana eloquentia exsiluit Sen Цицерон, с которого начался быстрый подъём римского ораторского искусства;
6. вставать дыбом (exsiliunt crines St);
7. колотиться, стучать (cor exsilit Sen). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??